نویسنده: دراما نقد

درامانقد-سینما: «تومان» پس از فیلم های «سوگ» و «بهمن»، سومین تجربه بلند مرتضی فرشباف به عنوان کارگردان و نویسنده است. اثری درباره کسانی که می خواهند ره صدساله را یک‌شبه طی کنند. تومان به واقع بخشی از قصه زندگی جوانانی است که زیاده خواه و بلندپروازند؛ داستان تراژیک آدم‌هایی که می خواهند در کوتاه‌ترین زمان و از آسانترین راه‌ها صعود کنند و به سقوط احتمالی باور ندارند… تماشاگران تومان بی شک با دو واکنش آنی روبرو هستند، یا به شخصیت‌های فیلم نزدیک شده و جهانی را که فیلمساز آفریده را به خوبی می پذیرند یا اینکه آن را تجربه‌ای...

خانه سینما از اعضای خود خواست از واکنش به سخنان این فعال اصولگرا بپرهیزند تا او بیشتر به خواسته خود یعنی بیشتر دیده‌ شدن، نرسد. حالا او از هر محفلی استفاده می‌کند تا به هنرمندان توهین کند و با اشاره به واکنش‌های آنها بیشتر به آنها بتازد.

جنونی که هرتسوک از آن صحبت می‌کند، موضوع دیگری را در «برخوردها در انتهای جهان» آشکار می‌کند: آخرالزمان قریب الوقوع. بشریت با جنون خود سعی می‌کند طبیعت را فتح کند و در نتیجه، به‌آرامی سیاره را نابود می‌کند. احترام هرتسوک به طبیعت با دانشمندان و سایر مصاحبه‌شوندگان فیلم در یک ردیف قرار دارد، کسانی که در بسیاری موارد از بی‌احترامی منحصربه‌فرد بشریت به طبیعت به‌قدری وحشت‌زده شده‌اند که به قطب جنوب فرار کرده‌اند.

پرسشی که با تماشای این مجموعه مدام ذهن همه را درگیر می‌کند، این است که سرمایه و فرصت کافی که مهیا است،‌ سختگیری رسانه ملی هم که نیست،‌ پس چرا نتیجه کار کارگردان کار‌کشته‌ای مثل فتحی چنین می‌شود؟