نویسنده: دراما نقد

هنر نوعی بی‌کنترلی در برابر خود و محدودیت دربرابر عوامل مخدوش کننده‌اش می‌طلبد که به همین دلیل از حالت وسیله، شغل و اعتیاد خارج می‌شود و به نوعی شیوه مداوم و پیوسته بودن در جهان بدل می‌شود. این آن چیزی است که دیوید لینچ به آن «زندگی هنری» (Art Life) می‌گوید. نکته اصلی و محوری مستند «زندگی هنری دیوید لینچ» ساخته جان نگوین در سال ۲۰۱۶ بیان مختصات و عناصر این زندگی هنری با دستور زبان خاص دیوید لینچ است.

تا وقتی سروصدا هست، تا وقتی سکوت در سکون کشف نشده، طبیعت اجازه ظهور و تجلی نمی‌‌یابد و انسان وارد فضای گشوده جهان نمی‌‌شود. مارتین هایدگر مهمترین فیلسوف قرن بیستم که نگاه جاری در «صدای متال» با فلسفه و تفکرات درخشنده و الهام‌‌بخش او همخوان و همساز است، درک طبیعت را در همین فرآیند به ظهور رسیدن و رخ عیان کردن هستی توصیف می‌‌کند و معتقد است انسان در طول تاریخ به نحوی با «وجود» مواجه شده که طبیعت و بالاتر از آن حقیقت که جوهره طبیعت است رخ پوشانده و در حجاب فرو رفته است.