آنچه باید درباره «بیماری بزرگ» ساخته مایکل شوالتر بدانید:

درامانقد-سینما: فیلم کمدی رمانتیک «بیماری بزرگ» یکی از پردرآمدترین فیلم‌های مستقل سال 2017 و ستایش  شده‌ترین است.

«بیماری بزرگ» در جشنواره فیلم ساندنس 2017 رونمایی شد و از روز 23 ژوئن به طور محدود و از 14 ژوئیه به طور گسترده در سینماهای جهان به نمایش عمومی درآمد.بودجه فیلم حدود 5 میلیون دلار و فروش جهانی آن بیش از 52 میلیون دلار است.

فیلمنامه «بیماری بزرگ» نوشته زوج کمیل نانجیانی و امیلی و.گوردن است. کمیل نانجیانی نویسنده، کمدین استندآپ و بازیگر مجموعه‎های تلویزیونی و پاکستانی تبار است. او براساس تضاد فرهنگی که در زندگی شخصی با امیلی داشت ایده فیلمنامه به ذهنش خطور کرد. کارگردان جاد آپاتو و بری مندل تهیه‌کنندگی فیلم را بر عهده داشتند. نخستین بار جاد آپاتو به کمیل پیشنهاد داد که زندگی خود را به فیلمنامه تبدیل کند. بازیگر مشهور هندی آنوپام کر پیشنهاد پدر کمیل نانجیانی برای نقش عظمت بود. «بیماری بزرگ» پانصد وپنجاهمین فیلم آنوپام کر است. «بیماری بزرگ» دومین فیلم مایکل شوالتر در مقام کارگردان است. فیلم نخست او «سلام،اسم من دوریس است»(2015) با ستایش منتقدان روبه رو شد.

بیماری بزرگ/ The Big Sick

کارگردان:مایکل شوالتر، فیلمنامه: کمیل نانجیانی و امیلی و.گوردن، مدیر فیلمبرداری:برایان برگوین، موسیقی:مایکل اندروز، تدوین:رابرت ناسائو، بازیگران:کمیل نانجیانی(در نقش خودش)، زوئی کازان(امیلی گاردنر)، هالی هانتر(بث گاردنر)، ری رومانو(تری گاردنر)، آدیل اختر(نوین)، آنوپام کر(عظمت)و… محصول 2017 آمریکا،117 دقیقه،پخش کمپانی: آمازون استودیوز و لاینزگیت.

خلاصه داستان:«کمیل» کمدین استندآپ و ساکن شهر شیکاگو است. او صبح‌ها راننده و شب‌ها روی صحنه برنامه اجرا می‌کند. والدین مهاجر پاکستانی و مسلمان او  کمیل  را تشویق می‌کنند تا به صورت سنتی و مانند آنها ازدواجی از پیش تعیین شده را بپذیرد. شبی در یکی از اجراها، کمیل مجذوب دختری میان تماشاگران به نام «امیلی» می‌شود. پس از برنامه کمیل نزد دختر می‌آید و این برخورد کوتاه به دوستی می‌رسد.

کمیل رابطه پیچیده‌ای با خانواده خود و فرهنگ بومی‌اش دارد. او به ازدواج سنتی علاقمند نیست و پافشاری می‌کند تا یک برنامه تک نفره درباره  روزهای نخست زندگی‌اش در پاکستان را اجرا کند که با واکنش‌های ضعیفی روبه رو شده. کمیل درباره امیلی به خانواده چیزی نمی‌گوید، زیرا آنها رابطه را تآیید نمی‌کنند و کمیل را طرد خواهند کرد. او حتی از ملاقات با والدین امیلی نیز پرهیز می‌نماید.  امیلی عکس دخترانی را پیدا می‌کند که پدر و مادر کمیل برای ازدواج او انتخاب کردند. کمیل به امیلی می‌گوید نمی‌تواند خانواده خود را از دست بدهد و آینده‌ی بلند مدتی را برای رابطه دوستی خودشان متصور نیست. امیلی با کمیل قطع ارتباط می‌کند.  کمیل می‌فهمد امیلی بیهوش و به بیمارستان منتقل شده. پزشک به کمیل می‌گوید امیلی به عفونت  بسیار شدید ریه مبتلاست و باید با کمک دارو به کمای مصنوعی برود. کمیل برگه اجازه نامه را امضا می‌کند و  به پدرومادر امیلی تری و بت خبر می‌دهد. تری و بت که از قطع رابطه کمیل و امیلی باخبرهستند به او می‌گویند دیگر نیازی به حضور او در بیمارستان ندارند. اما کمیل تصمیم می‌گیرد بماند و رابطه تری، بت با کمیل قوی‌تر می‌شود.

عفونت به کلیه های امیلی سرایت کرده و بت می‌خواهد دخترش را به بیمارستان دیگری منتقل کند اما تری مخالف است. بت و تری جروبحث می‌کنند و بت گذشته تری را به رخ او می‌کشد. آن شب تری پیش کمیل می‌ماند و به خیانت خود به مادر امیلی اعتراف و ابراز پشیمانی می‌کند.  ماجرای تری به کمیل کمک می‌کند که بفهمد امیلی برایش ارزش زیادی دارد.  خانواده کمیل به آپارتمان او سر می‌زنند و از دست او خشمگین هستند که هیچ کدام از آن دخترها را برای ازدواج انتخاب نمی‌کند. کمیل به آنها می‌گوید نمی‌خواهد به شیوه سنتی ازدواج کند و از دوستی خود با امیلی می‌گوید. همانطور که کمیل می‌ترسید والدینش او را طرد می‌کنند. زمانی که کمیل خود را برای جشنواره کمدی مونترال آماده می‌کند، پی می‌برد عفونت به قلب امیلی رسیده است. کمیل که به لحاظ روحی در وضعیت خوبی به سر نمی‌برد در آزمون جشنواره رد می‌شود چرا که فقط می‌تواند از ترس از مردن امیلی در آزمون حرف بزند.

امیلی به هوش می‌آید. پزشک توضیح می‌دهد که او به یک آرتریت التهابی نادر دچار است که قابل درمان است. کمیل در این مدت کنار امیلی است.اما امیلی که هنوز جدایی تلخ در ذهنش مانده از کمیل می‌خواهد برود. بت کمیل را به جشن سلامتی و ترخیص امیلی از بیمارستان دعوت می‌کند.  کمیل از امیلی می‌خواهد دوباره آشتی کنند. امیلی نمی‌پذیرد. کمیل تصمیم می‌گیرد  همراه دوستان کمدین خود به شهر نیویورک نقل مکان کند. او پیش از رفتن دوباره یک برنامه تک نفره درباره پاکستان اجرا می‌کند و به خانواده اطلاع می‌دهد که می‌خواهد به شهر نیویورک اسباب کشی کند. امیلی از قصد کمیل خبردار می‌شود به او می‌گوید در دوران بیماری قدردان محبت‌هایی است که کمیل انجام داده. کمیل به نیویورک می‌رود.شبی زمان اجرا حواسش جمع یکی از تماشاگران می‌شود. او کسی نیست جز امیلی. تیتراژ پایانی فیلم مزین است به تصاویر مراسم ازدواج کمیل با همسر واقعی‌اش امیلی و حضور خانواده کمیل در مراسم عروسی.

واکنش منتقدان/ لذت از نمایش ناسازگاری های انسان

در سایت راتن تومیتوز 98درصد از 219 نقد مثبت ارزیابی  و امتیاز میانگین 8.2 از 10 به فیلم اعطا شده است. سایت راتن تومیتوز لقب بهترین فیلم تابستان 2017، پنجمین فیلم رمانس تمام دوران، دهمین فیلم کمدی برتر تمام دوران  و بیست ونهمین فیلم برتر تمام دوران رابه بیماری بزرگ بخشیده است.  سایت متاکریتیک براساس 46 نقد منتشر شده امتیاز 86 از 100 را به فیلم داده و درباره فیلم به «ستایش جهانی» اشاره کرده است. در ادامه بخش‌هایی از نظر منتقدان را مرور می‌کنیم.

مانوئلا دارگیس(نیویورک تایمز):من هم به خانم کازان و آقای بانجیانی و «بیماری بزرگ» علاقمند شدم که داستان محشری را با امواجی از احساساتی عمیق و پرسش‌های از بحران هویت روایت می‌کند و باعث می‌شود همه ماجرا  همچون نسیمی احساس شود. (امتیاز 100 از 100 برمبنای سایت متاکریتیک)

ریچارد روپر(شیکاگو سان-تایمز): فیلم بامزه، خردمندانه، تیزهوشانه، رمانتیک، شیرین وبه کفایت کنایه‌آمیز است. بی‌تردید«بیماری بزرگ» یکی از بهترین کمدی‌هایی است که پس از مدت‌های مدیدی دیده‌ام.(100 از 100)

آن هورنادی(واشینگتن پست):«بیماری بزرگ» فیلمی است که نه تنها نقص‌ها و ناسازگاری‌های انسان را به منصه ظهور می‌گذارد بلکه از آنها لذت می‌برد.(100 از 100)

جف برکشایر(ورایتی):کمدین کمیل نانجیانی و نویسنده امیلی گوردن از گذشته شخصی برای خندیدن، اندوه و شناختی پرتاوان  در «بیماری بزرگ» بهره می‌گیرند، فیلمی که بجایش رمانتیک، غم‌انگیز و خنده دار است.» (90 از 100)

جیمز براردینلی(ریل ویوز):«بیماری بزرگ» کیفیتی را داراست که می‌تواند به موفقیتی بزرگ دست پیدا نماید. بامزه، تاثیرگذار و هوشمندانه .(88 از 100)

فیونوآلا  هالیگان(اسکرین دیلی): تمامی قدرت «بیماری بزرگ» به فیلمنامه و نقش‌آفرینی‌ها رسوخ کرده است.(80 از 100)

آنتونی لین(نیویورکر):باوجودی که «بیماری بزرگ»  با پرداختن به تضاد فرهنگ‌ها بستر جدیدی را ایجاد می‌کند ، بخش‌هایی در درام هست که شما درنگ می‌کنید. (70 از 100)

ترجمه:ارغوان اشتری

منبع:ویکیپدیا، متاکریتیک