درامانقد-سینما: ماکس فون سیدو، بازیگر مشهور فیلمهای اینگمار برگمان در ۹۰ سالگی درگذشت. خانواده او با “قلبی شکسته و اندوهی بی‌کران” یکشنبه ۸ مارس خبر مرگ این هنرپیشه زاده سوئد را اعلام کرد.
آقای فون سیدو در فیلمهای زیادی بازی کرد که از جمله آن‌ها یازده فیلم برای اینگمار برگمان و آثار ماندگاری چون هانا و خواهرانش، گزارش اقلیت و جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد اشاره کرد.
او دوبار نامزد دریافت جایزه اسکار شد، از جمله جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم پله فاتح (۱۹۹۸)
او سال ۲۰۱۱ نیز برای فیلم “فوق‌العاده بلند و بیش از حد نزدیک”، نامزد دریافت بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.
ماکس فون سیدو در ۱۱ فیلم با اینگمار برگمان، کارگردان مشهور سوئدی، همکاری کرد که از جمله آن‌ها می‌توان به چشمه باکره، مهر هفتم، مصائب آنا و… اشاره کرد.
فون سیدو درباره همکاری‌اش با برگمان گفته بود که او اغلب نقش “خود دیگر” این کارگردان اسطوره‌ای سوئد را بازی می‌کرد: “کشمکشی که بین این شخصیت‌ها وجود دارد همان کشمکش‌هایی است که اینگمار با خودش داشت.”
گفته شده بود که هالیوود ابتدا برای نقش کاپیتان فون تراپ در فیلم آوای موسیقی (اشک‌های ولبخندها) سراغ ماکس فون سیدو رفته بود.
سال ۱۹۶۵ ماکس فون سیدو نقش عیسی مسیح را در فیلم “بزرگترین داستان عالم” بازی کرد و شهرتی که از این فیلم به دست آورد، راه را برای بازی در نقش کشیش فیلم ترسناک جن‌گیر (۱۹۷۳) هموار کرد.
این هنرپیشه همچنین در دهه ۱۹۸۰ نقش مینگ بی‌رحم را در فلش گوردون (برگرفته از کتاب‌های مصور) بازی کرد. او در مصاحبه‌ای به نشریه تایمز گفته بود: “واقعا از بازی در آن فیلم لذت بردم. من با خواندن فلش گوردون بزرگ شدم و بازی در آن نقش برایم نوستالژیک بود.”
ماکس فون سیدو در جزیره شاتر ساخته مارتین اسکورسیزی و گزارش اقلیت ساخته استیون اسپیلبرگ نیز ظاهر شد.
او در سال ۱۹۸۳ بار دیگر بازی در نقش شخصیتی شیطانی را به عهده گرفت و نقش ارنست استراوبلوفلد، تبهکار فیلم هرگز نگو هرگز از مجموعه فیلمهای جیمز باند را بازی کرد.
قد بلند و ترکه‌ای، چشمان آبی عبوس، صورت استخوانی، پوست رنگ‌پریده و صدای با طنین و لهجه‌دارش موجب شده بود تا او یکی از محبوب‌ترین بازیگران هالیوود برای بازی در نقش‌های شیطانی پیچیده باشد.
او یک بار در مصاحبه‌ای گفت: “آن چه من به عنوان بازیگر دنبالش هستم، حضور در نقش‌های گوناگون است. خیلی خسته‌کننده است که شما کم و بیش در یک شخصیت گیر بیافتید.”
لس‌آنجلس تایمز در سال ۲۰۰۷ او را این گونه توصیف کرد: : “فون سیدو به طور غریزی حضوی پرقدرت و با ابهت روی صحنه داشت. اما در زندگی شخصی، او مردی گرم و بی‌ادعا بود که فکر نمی‌کرد کارنامه حرفه‌ای برجسته‌ای دارد.”
فون سیدو سال ۱۹۹۰ برای بازی در فیلم تلویزیونی پادشاه سرخ، شوالیه سفید محصول شبکه اچ‌بی‌او، نامزد دریافت جایزه امی شد.
او تا سال‌های پایانی عمرش هم به هنرپیشگی ادامه داد. سال ۲۰۱۴ بجای یکی از شخصیت‌های خانواده سیمپسون حرف زد و سال ۲۰۱۵ در جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد، ظاهر شد.
ماکس فون سیدو، سال ۲۰۱۶ در سه قسمت از سریال بازی تاج و تخت در نقش کلاغ سه چشم حاضر شد که برایش دومین نامزدی جایزه امی را به همراه آورد.
ادگار رایت، کارگردان انگلیسی در مورد او در توییتر نوشت: “ماکس فون سیدو، هفت دهه حضوری نمادین در سینما داشت و به نظر می‌رسد که او همیشه همراه ما می‌ماند.”
آقای فون سیدو چهار پسر دارد، که دوتای آن‌ها از همسر اولش کریستینا اینگا بریتا اولین هستند. او سال ۱۹۹۷ در پروانس فرانسه با کاترین برله ازدواج کرد و پنج سال بعد تابعیت این کشور را گرفت که به معنای دست کشیدن از ملیت سوئدی‌اش بود.
