درامانقد-سینما: هفتاد و یکمین دوره جشنواره کن با اعلام برگزیدگان بخش مسابقه به پایان رسید و فیلم ژاپنی «دله دزدها» به کارگردانی هیروکازو کوره-ادا به عنوان بهترین فیلم این دوره کن نخل طلا را دریافت کرد. در این اختتامیه همچنان سایه رسوایی جنسی و مسائل مربوط به زنان و جنبش من هم همینطور ادامه داشت و به نوعی حضور پررنگ این ماجرا در طول جشنواره را با این اختتامیه تکمیل نمود.
یکی از نقاط اوج اختتامیه کن زمانی از راه رسید که آسیا آرجنتو که برای اهدای جایزه بهترین بازیگر زن به سامال یسلیامووا روی صحنه رفته بود، به تهیه‌کننده رسواشده هالیوود اشاره کرد و گفت: هاروی واینستین برای من مزاحمت ایجاد کرد. این فستیوال زمین شکار او بود. حتی همین امشب هم افرادی اینجا حضور دارند که باید به خاطر رفتارشان مسئول شناخته شوند. خودتان می‌دانید چه کسانی هستید، اما مهم‌تر از همه ما می‌دانیم شما چه کسانی هستید و دیگر به شما اجازه نمی‌دهیم قسر در بروید.
جایزه نخل طلای بهترین فیلم کوتاه به خاطر فیلم «تمام این مخلوقات» به چارلز ویلیامز رسید. هیات داوران این بخش توسط برترند بونلو کارگردان فرانسوی هدایت شد و از دیگر اعضای آن می‌توان از خلیل جوریگ کارگردان لبنانی، والسکا گریسباخ کارگردان آلمانی، آلانته کاوایت کارگردان اهل لیتوانی و آریان لابد بازیگر اهل فرانسه نام برد.
جایزه بهترین فیلمنامه به طور مشترک به آلیس رورواچر برای فیلم «شاد مثل لاتزارو» و نادر ساعی‌ور و جعفر پناهی برای فیلم «سه رخ» تقدیم شد. داستان فیلم «شاد مثل لاتزارو» در دهکده‌ای دورافتاده روی می‌دهد و درباره ملاقات لاتزارو یک روستایی جوان (با بازی آدریانو تاردیولو) با تانکردی یک اشراف‌زاده جوان (لوکا چیکووانی) است که اسیر تخیلاتش است. رورواچر کارگردان «شاد مثل لاتزارو» در کنار لَبَکی و ایوا اوسون کارگردان فیلم فرانسوی «دختران خورشید» با بازی گلشیفته فراهانی یکی از سه فیلم بخش مسابقه جشنواره کن امسال به کارگردانی یک فیلمساز زن بود.
اما «سه رخ» دیگر فاتح جایزه فیلمنامه داستان بهناز جعفری بازیگر مشهور است که با دیدن ویدئو دختری شهرستانی که خانواده اش او را تحت فشار گذاشته‌اند تا تحصیلاتش در دانشکده هنر تهران را رها کند دچار آشفتگی می شود. جعفری صحنه فیلمبرداری خود را ترک می‌کند و سراغ جعفر پناهی فیلمساز می‌رود تا در حل مشکل دخترک او را راهنمایی کند. آن دو با اتوموبیل به سمت روستایی در شمال غرب کشور که زادگاه دختر است می‌روند و… مائده ارتقایی و نرگس دل آرام دیگر بازیگران فیلم هستند.
سامال یِسلیامووا برای نقش‌آفرینی در فیلم «آیکا» جایزه بهترین بازیگر زن را از آن خود کرد.
جایزه بهترین کارگردان به پاول پاولیکفسکی رسید. او با فیلم «جنگ سرد» پس از سه سال به فستیوال کن بازگشته بود. «جنگ سرد» بین مزارع کشاورزی لهستان و کلوب‌های جز در پاریس میان دهه‌های 1940 تا 1960 روی می‌دهد. داستان درباره زنی سرسخت و زیبا به نام زولا است که در یک مدرسه هنرهای نمایشی که برای ارائه تصویری کاملاً ملی‌گرایانه از لهستانِ بعد از جنگ جهانی دوم راه‌اندازی شده است، ثبت نام می‌کند، جایی که مردی خوش‌سیما به نام ویکتور مدیر بخش موسیقی آن است. زولا در ابتدای رابطه مخفی خود با ویکتور اذعان می‌کند که برای مقامات جاسوسی او را می‌کند. این اولین و حداقل شاید یکی از مشکلات بسیاری باشد که شرایط سیاسی در این رابطه ایجاد می‌کند.
مارسلو فونته برای فیلم «مردسگی» جایزه بهترین بازیگر مرد را به خود اختصاص داد. این فیلم توسط ماتیو گارونه کارگردانی شده است. «مردسگی» برداشتی آزاد از جنایتی هولناک است که در دهه 1980 ایتالیا را تحت تأثیر قرار داد. داستان درباره یک آرایشگر سگ به نام مارچلو (با بازی فونته) است که در حومه شهر رم زندگی می‌کند. مارچلو مردی کوچک و آرام است و به نظر زندگی ساده‌ای دارد، اما وقتی خود را درگیر ارتباطی توام با انقیاد با یک مشت‌زن سابق می‌یابد که کل محله را به وحشت انداخته است. در تلاش برای این که شرافت خود را بار دیگر مورد تاکید قرار بدهد، به شکلی غیرمنتظره دست به خشونت می‌زند و…
فیلم «کفرناحوم» به کارگردانی نادین لَبَکی موفق به کسب جایزه ویژه هیات داوران شد. جدیدترین ساخته این فیلمساز لبنانی که پیش تر هم آثار موفقی چون «حالا کجا برویم؟» و « کارامل» را در کارنامه خود داشته است، درباره کودکی است که از پدر و مادرش در دادگاه شکایت می‌کند.
همچنین«کتاب تصاویر» جدیدترین اثر ژان-لوک گدار جایزه «نخل طلای ویژه» را از آن خود کرد.. تازه‌ترین ساخته این اسطوره موج نوی فرانسه یک کولاژ فشرده از کلیپ‌های آرشیوی، تصاویر خبری و فیلم‌های قدیمی است. صحنه‌هایی از «آرواره‌ها»، «سرگیجه» و خیلی فیلم‌های دیگر که با تصاویر مستند اغلب تکان‌دهنده ای از خشونت، جنگ و اعدام در ملاء عام تلفیق شده است. «کتاب تصویر» با تلفیق واقعیت و خیال دنیای معاصر عرب را کندوکاو می‌کند. فیلم برای دو سال در کشورهای مختلف منطقه فیلمبرداری شد. کیت بلانشت در توضیح اهدای جایزه «نخل طلای ویژه» که برای نخستین بار در تاریخ فستیوال فیلم کن اهدا می‌شود، گفت: ما به عنوان هیات داوران خواستار اهدای یک جایزه ویژه به کارگردانی شدیم که فرم هنری فیلم را به چالش می‌کشد و به سمت جلو هدایت می‌کند.
بلانشت همچنین در بخشی از احتتامیه در سخنرانی خود از جعفر پناهی و کیریل سربرنیکوف نویسنده و کارگردان روس تجلیل کرد که هیچ کدام به دلیل مسائل سیاسی در کشورهای خود در مراسم حضور نداشتند.
اسپایک لی آمریکایی با فیلم «مرد سیاه کو کلاکس کلن» برنده جایزه بزرگ کن یعنی دومین جایزه مهم این جشنواره شد.
اسپایک لی هنگام دریافت جایزه خود اول از نخستین سفر خود به فستیوال کن در سال ۱۹۸۶ سخن گفت و بعد به وضعیت فعلی دنیا اشاره کرد. او گفت: مردم فکر می‌کنند من می‌دانم در آمریکا چه خبر است اما نمی‌دانم. نظر شما درباره اتفاق‌هایی که در دنیای امروز می‌افتد چیست؟ من به این فیلم به عنوان سالی در خطر زندگی کردن اشاره می‌کنم.
لی که با فیلم جدیدش بعد از «تب جنگل» در 1991 با فاصله ای طولانی به کن بازگشته است، یکی از فیلم‌های تحسین‌شده بخش مسابقه بود و اولین نمایش جهانی آن در جشنواره با هشت دقیقه تشویق ایستاده تماشاگران همراه بود. داستان این فیلم که از 10 اوت روانه سینماها می‌شود، بر مبنای اتفاقی واقعی شکل گرفته است. در دهه 1970 یک کارآگاه سیاه‌پوست به نام ران استال‌ورث (با بازی جان دیوید واشینگتن) در کلورادو در انجمن محلی سازمان نژادپرست کو کلاکس کلان (Ku Klux Klan) رخنه می‌کند و حتی با دیوید دیوک بدنام (با بازی تافر گریس) دوست می‌شود، با این هدف که یک حمله را خنثی کند.
فیلم «دله دزدها» یا «Shoplifters» ساخته هیروکازو کوره-ادا از ژاپن که یک درام خانوادگی است_ با وجود اینکه تحسین همه را برانگیخته بود ولی به عنوان فیلمی با شانسی نه چندان زیاد برای کسب جایزه اصلی به حساب می‌آمد_ جایزه نخل طلای کن ۲۰۱۸ را به خود اختصاص داد.
همچنین شب گذشته جایزه دوربین طلایی بهترین فیلم بلند اول به فیلم «دختر» ساخته لوکاس دونت بلژیکی رسید. این فیلم با بازی ویکتور پولستر درباره یک «ترنسجندر» است که می‌جنگد تا به آرزوی خود برسد و یک بالرین شود ویکتور پولستر ستاره ۱۶ ساله فیلم دونت جمعه شب در بخش جانبی نوعی نگاه موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر شده بود.
جایزه دوربین طلایی توسط هیات داورانی اهدا شد که از اعضای آن می‌توان به اورسولا مایر کارگردان سوئدی، ماری آماچوکلی کارگردان فرانسوی، آیریس بری کارگردان فرانسوی-آمریکایی، سیلوین فیگ رییس کمپانی سینه‌فیز، جین لاپوایری فیلمبردار و آرنو و ژان-ماری لاریو نویسنده اشاره کرد.
