درامانقد-سینما: فیلم «همه می دانند» ساخته اصغر فرهادی دیشب برای نخستین بار در جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد در ادامه اولین واکنش های منتقدان را خواهید خواند.
منتقد ورایتی پیتر دبروژ در این باره نوشت: بین فیلم «گذشته» که در پاریس ساخته شد و درام جدید اسپانیایی «همه می دانند»، اصغر فرهادی بیشتر به نگاه تعلیق آمیز وودی آلن گرایش پیدا کرده و به ساخت فیلم هایی با بازیگران زیبا در کشوری اروپایی روی آورده است.
وی همچنین در ادامه مطلب خود توضیح می دهد که: هرچند فیلم برای رسیدن به جایی که رازگشایی‌های آن بتواند تأثیرگذار باشد، کند است، اما همین که این رازگشایی‌ها اتفاق می‌افتد، بی‌اختیار جذاب می‌شود.
منتقد هالیوود ریپورتر بوید فان هویی هم نوشت: اگر فیلم تا حد زیادی قابل دیدن باقی می‌ماند، به این خاطر است که فرهادی تعدادی از بهترین بازیگران اسپانیا را به کار گرفته است و آن‌ها می‌دانند چگونه به شخصیت‌های خود جان ببخشند، حتی وقتی کار زیادی برای انجام دادن ندارند (گرچه چند نفر از آن‌ها حرف برای گفتن زیاد دارند).
بردشاو منتقد گاردین با دادن ۴ ستاره از ۵ ستاره به فیلم جدید اصغر فرهادی از آن به عنوان فیلمی یاد کرد که یادآور ساخته‌های پیشین خود او و نیز به نوعی متاثر از فیلم های میشائیل هانکه و میکل‌آنجلو آنتونیونی است.
وی ضمن اشاره به نیروی فوی قصه گویی در آثار فرهادی نوشت: این فیلم درباره وارد آمدن یک ضربه بیرونی ویران کننده به یک خانواده است؛ ضربه ای که تقریبا با دقتی فوق العاده تصویر شده و انواع ترک ها و ضعف ها و خطوط شکست را نشان می دهد و چنان دقیق این کار را انجام می دهد که هر یک از اسرار و دروغ های پنهان مانده در حد یک گناه که مستوجب مجازاتی اجتناب ناپذیر هستند، تصویر می شوند. فرهادی پیشتر هم این ایده را مورد توجه قرار داده بود و از رازها و زخم های ناخوشایند گذشته سخن گفته بود.
بردشاو در عین حال صحنه جشن عروسی را یادآور آثار کاپولا و مایکل چیمینو می داند و می افزاید داستان سرایی فرهادی از نیرویی بسیار برخوردار است.
اریک کان منتقد ایندی وایر نیز نوشته است:مقدمه‌چینی سفت و بسته فیلم، خطر تغییر جهت به منطقه آبکی را به جان می‌خرد، اما فرهادی به‌اندازه کافی از جزئیات پیچیده پرده برمی‌دارد تا روی لحظه‌های فردی مکث و به مشاهدات عمیق تکیه کند.
همچنین لیسا نلسن منتقد اسکرین اینترنشنال درباره «همه می دانند» نوشته: اصغر فرهادی با استفاده از بازیگران اسپانیایی‌زبان درجه یک، به شکلی ماهرانه، عشق، رنجش، تشخص، پول و روابط خانواده را در روایتی مملو از تردیدها، اتهامات، احساسات مبهم، نکات انحرافی و دیگر اجزای خوشایند تعلیق-درام می‌گنجاند.
