درامانقد-سینما: جشنواره فیلم کن، شنبه‌شب با معرفی برندگان بخش مسابقه اصلی در سالن لومیر به کار خود پایان داد.
داوران بخش مسابقه به ریاست آلخاندرو گونزالس ایناریتو کارگردان مکزیکی فیلم کره‌ای «انگل» به کارگردانی بونگ جون هو را به عنوان برنده جایزه نخل طلای این دوره جشنواره معرفی کردند.
این کمدی سیاه فیلمی با موضوع طبقه و خانواده و درباره ارتباط اعضای خانواده‌ای بیکار با یک خانواده ثروتمند است که به اتفاقی غیرمنتظره می‌انجامد. «اوکجا»* (2017) فیلم قبلی جون هو 49 ساله نیز اولین بار در جشنواره کن روی پرده رفت میزان رضایت منتقدان از فیلم جون هو به قدری بود که بر خلاف رسم معمول منتقدان در کن که در صورت دوست داشتن فیلمی آن را تنها در انتها تشویق می کنند دو بار در میانه نمایش فیلم منتقدان برای فیلم دست زندند.
سال گذشته هیروکازو کوره-ادا یک کارگردان اهل آسیای شرقی دیگر با «دله دزدهای فروشگاه» نخل طلای کن را برد.
جایزه بزرگ جشنواره کن 2019 به «Atlantics» به کارگردانی ماتی دیوپ تولید مشترک فرانسه و سنگال اعطاء شد. داستان فیلم درباره زنی جوان در داکار مرکز سنگال است که مرد مورد علاقه‌اش به امید پیدا کردن فرصت‌های بهتر با قایق به اروپا می‌رود. دیوپ کارگردان سنگالی-فرانسوی، اولین زن آفریقایی‌تبار است که در تاریخ جشنواره کن در بخش مسابقه حضور داشت. او همچنین یکی از چهار کارگردان زن حاضر در بخش مسابقه این دوره جشنواره بود.
جایزه بزرگ را سیلوستر استالونه بازیگر سرشناس آمریکایی اعطاء کرد که امسال در یک نشست پرسش و پاسخ در کن شرکت کرد. او همچنین روز جمعه بخش‌هایی از فیلم «رمبو 5: آخرین خون» به کارگردانی آدرین گرانبرگ را در کاخ جشنواره به نمایش گذاشت.
لوک و ژان پی‌یر داردن برادران فیلمساز بلژیکی برای «احمد جوان» جایزه بهترین کارگردان را دریافت کردند. داستان فیلم درباره یک نوجوان بلژیکی است که بر اثر برداشت افراطی از آموزه‌های دینی نقشه می‌کشد معلم خود را بکشد.
برادران داردن امیدوار بودند با فیلم جدید خود برای سومین بار جایزه نخل طلایی را بگیرند. آن‌ها پیش از این برای «رزتا» (1999) و «کودک» (2005) دو بار برنده این جایزه شدند. برادران داردن همچنین برای «سکوت لورنا» جایزه بهترین فیلمنامه را از جشنواره کن گرفتند و برای «پسری با دوچرخه» جایزه بزرگ هیئت داوران این جشنواره را به خانه بردند.
آنتونیو باندراس بازیگر باسابقه اسپانیایی، برای بازی در فیلم «رنج و افتخار» ساخته پدرو آلمودوار فیلمساز هم‌وطن خود جایزه بهترین بازیگر مرد را برد. فیلم شبه‌زندگی‌نامه‌ای «رنج و افتخار» با بازی باندراس و پنه‌لوپه کروز درباره یک کارگردان سینماست که با انتخاب‌های خود در گذشته و حال دست‌وپنجه نرم می‌کند.
باندراس بعد از دریافت جایزه به راهی که 40 سال است ادامه می‌دهد اشاره کرد و بعد از تقدیم جایزه خود به آلمودوار، گفت: مردم فکر می‌کنند که ما روی یک فرش قرمز زندگی می‌کنیم، اما این حقیقت ندارد. ما خیلی رنج می‌کشیم، ما فداکاری می‌کنیم و پشت هر بازیگری، رنج فراوانی هست، اما افتخار و شکوه هم هست و این شب افتخار من است.
فیلم جدید آلمودوار در حالی در بخش مسابقه اصلی رقابت کرد که او دو سال پیش در هفتادمین دوره جشنواره فیلم کن رئیس داوران این بخش بود. آلمودوار یکی از فیلمسازان محبوب کن است و تا پیش از این پنج بار برای دریافت جایزه نخل طلای جشنواره رقابت کرده بود. او در 1999 برای «همه چیز درباره مادرم» در کن برنده جایزه بهترین کارگردان شد و در 2006 برای «بازگشت» جایزه بهترین فیلمنامه را دریافت کرد.
به گزارش هنر آنلاین امیلی بیچام برای بازی در فیلم آینده‌گرایانه «جو کوچک» به کارگردانی جسیکا هاوزنر برنده جایزه بهترین بازیگر زن شد. او در این فیلم نقش یک متخصص اصلاح نباتات را بازی می‌کند. او گلی ملقب به «جو کوچک» پرورش می‌دهد که می‌تواند باعث شادی کسانی شود که آن را می‌کارند. «جو کوچک» با حمایت بی‌بی‌سی و موسسه فیلم بریتانیا ساخته شده است. هاوزنر کارگردان اتریشی دیگر فیلمساز زن حاضر در بخش مسابقه جشنواره بود.
جایزه هیئت داوران کن به طور مشترک به «بینوایان» ساخته لادی لی کارگردان 39 ساله فرانسوی و فیلم برزیلی «Bacurau» به کارگردانی کلبر مندوسا فیو و ژولیانو دورنلیس اعطاء شد. هر دو فیلم حال و هوایی سیاسی دارند.
«بینوایان» از روی فیلمی کوتاه ساخته خود لی مقابل دوربین رفته است. داستان در 1993 اتفاق می‌افتد و درباره جوانی به نام استفان است که به گروه مبارزه با جرم و جنایت مونفرمِی در حومه پاریس می‌پیوندد. «Bacurau» با بازی باربارا کولن، سونیا براگا و اودو کی‌یر درباره اتفاقات عجیبی است که وقتی رئیسه یک خانواده در 94 سالگی از دنیا می‌رود در شهر کوچک باکورائو در برزیل روی می‌دهد.
سلین سیاما نویسنده و کارگردان 40 ساله فرانسوی برای «پرتره یک بانو در آتش» به کارگردانی خودش جایزه بهترین فیلمنامه را گرفت. داستان فیلم در اواخر قرن هجدهم در جزیره‌ای متروک در برتانیه روی می‌دهد و درباره یک نقاش زن است که متعهد می‌شود پرتره عروسی زنی جوان را بکشد. نوئمی مرلان، والریا گولینو و ادل اینل در «پرتره یک بانو در آتش» بازی می‌کنند. سیاما فیلم‌های تحسین‌شده‌ای چون «دختر پسرنما» (2011) و «دخترانگی» (2014) را در کارنامه دارد. او یکی دیگر از فیلمسازان زن حاضر در این دوره جشنواره کن بود.
داوران جشنواره همچنین از الیا سلیمان سینماگر فلسطینی برای فیلم جدیدش «باید بهشت باشد» که تولید مشترک فرانسه و کانادا است، تقدیر کردند. این فیلم درباره خود سلیمان است که به شهرهای مختلف چون پاریس و نیویورک سفر می‌کند و با شباهت‌های غیرمنتظره با فلسطین سرزمین خود روبرو می‌شود. گائل گارسیا برنال، فرانسوا ژیرار و علی سلیمان از دیگر بازیگران این فیلم هستند. «باید بهشت باشد» یکی از معدود فیلم‌های کمدی بخش مسابقه بود.
سلیمان که متولد سال 1960 در شهر ناصریه است، بیشتر به خاطر فیلم «مداخله الهی» شهرت دارد که برداشتی کمدی / تراژدی و مدرن از زندگی در سرزمین‌های اشغالی است. فیلم او در 2002 در کن جایزه داوران همین‌طور جایزه فیپرشی را دریافت کرد. «زمان باقیمانده» دیگر فیلم او در 2009 در بخش مسابقه کن رقابت کرد. سلیمان از 1982 تا 1993 در نیویورک زندگی می‌کرد و در آنجا دو فیلم کوتاه ساخت. او در 1996 با فیلم «وقایع‌نگاری ناپدید شدن» جایزه بهترین فیلم اول جشنواره فیلم ونیز را برد.
امسال 21 فیلم بخت دریافت جایزه نخل طلایی جشنواره را داشتند که شامل تازه‌ترین ساخته‌های تعدادی از برنده‌های قبلی این جایزه از جمله ترنس مالیک، کوئنتین تارانتینو، کن لوچ و عبداللطیف کشیش بود. همچنین فیلم‌های جدید سینماگران صاحب‌نامی چون جیم جارموش، مارکو بلوکیو، آرنو دپلشان، زاویه دولان و کورنلیو پورومبویو در بخش مسابقه حضور داشتند.
ایناریتو و هشت داور دیگر برنده جایزه نخل طلایی این دوره جشنواره را انتخاب کردند. یورگوس لانتیموس کارگردان یونانی، پاول پاولیکوفسکی کارگردان لهستانی، ال فانینگ بازیگر آمریکایی، کلی رایکارت کارگردان و فیلمنامه‌نویس آمریکایی، آلیس رورواچر کارگردان ایتالیایی، رابین کامپیو کارگردان فرانسوی، انکی بیلال هنرمند و نویسنده فرانسوی و میمونا ان‌دیایه بازیگر آفریقایی، دیگر اعضای داوران بخش مسابقه بودند.
جایزه دوربین طلایی بهترین فیلم بلند اول به «مادران ما» به کارگردانی سزار دیاز تولید مشترک گواتمالا، بلژیک و فرانسه رسید. ریتی پان فیلمساز کامبوجی-فرانسوی رئیس هیئت داورانی بود که برنده جایزه دوربین طلایی را از بین 26 فیلم بلند اول این دوره جشنواره کن انتخاب کردند. آلیس دیوپ فیلمساز فرانسوی، ساندرین مارک فیلمساز، نویسنده و منتقد فیلم فرانسوی، بونوا دولوم فیلمبردار فرانسوی و نیکلا نژلن رئیس فرانسوی شرکت پولیسون دیگر داوران جایزه دوربین طلایی بودند.
«مادران ما» در بخش هفته منتقدان کن حضور داشت و جایزه SACD جامعه نویسندگان و آهنگسازان دراماتیک را نیز برد که برای حمایت از نویسندگان جدید اهداء می‌شود. داستان فیلم درباره یک انسان‌شناس است که هنگام تحقیق درباره مردمی که در دوران دیکتاتوری نظامی گواتمالا ناپدید شدند به سرنخ‌هایی درباره پدر خود دست پیدا می‌کند.
هفتاد و دومین دوره جشنواره فیلم 14 مه (24 اردیبهشت) با اولین نمایش جهانی «مردگان نمی‌میرند» به کارگردانی جیم جارموش آغاز شد که یکی از فیلم‌های بخش مسابقه هم بود.
فهرست برندگان جوایز بخش مسابقه رسمی به شرح زیر است:
جایزه نخل طلا: انگل (Parasite) به کارگردانی بونگ جون هو (کره جنوبی)
جایزه بزرگ: Atlantics به کارگردانی ماتی دیوپ (فرانسه/سنگال)
جایزه بهترین کارگردان: لوک و ژان پی‌یر داردن برای احمد جوان (The Young Ahmed) (بلژیک)
جایزه بهترین بازیگر مرد: آنتونیو باندراس برای رنج و افتخار (Pain and Glory) به کارگردانی پدرو آلمودوار (اسپانیا)
جایزه بهترین بازیگر زن: امیلی بیچام برای جو کوچک (Little Joe) به کارگردانی جسیکا هاوزنر (اتریش/آلمان/بریتانیا)
جایزه هیئت داوران: بینوایان (Les Misérables) به کارگردانی لادی لی (فرانسه) و Bacurau به کارگردانی کلبر مندوسا فیو و ژولیانو دورنلیس (برزیل)
جایزه بهترین فیلمنامه: سلین سیاما برای پرتره یک بانو در آتش (Portrait of a Lady on Fire) به کارگردانی خودش (فرانسه)
تقدیر: الیا سلیمان برای باید بهشت باشد (It Must be Heaven) (فرانسه/کانادا)
جایزه دوربین طلایی بهترین فیلم بلند اول: مادران ما (Our Mothers) به کارگردانی سزار دیاز (گواتمالا/بلژیک/فرانسه)
نخل طلای بهترین فیلم کوتاه: فاصله بین ما و آسمان (The Distance Between Us and the Sky) به کارگردانی واسیلیس ککاتوس (یونان/فرانسه)
تقدیر: خدای هیولا (Monster God) به کارگردانی آگوستینا سان مارتین (آرژانتین)
* می توانید پرونده اختصاصی درامانقد درباره «اوکجا» را در سه بخش بخوانید. علاوه بر معرفی فیلم و نظر منتقدان این پرونده شامل گفت و گو با بونگ جون هو و تیلدا سوئینتن بازیگر فیلم).