درامانقد-سینما: مایکل باند خالق شخصیت پدینگتن، اولین کتاب با محوریت شخصیت این خرس کوچک، مهربان و کنجکاو را در سال 1958 منتشر کرد. او از آن پس موفق شد 35 میلیون نسخه از مجموعه داستانهای دنباله دار «پدینگتن» را در سراسر جهان به فروش برساند. مایکل باند برای مخاطب ایرانی هم (شاید نه به اسم) شناخته شده است، جدا از انتشار کتابهایش توسط نشر ماهی و سپس قدیانی ما او را خیلی قبلتر با سریالی که هم قبل و هم بعد از انقلاب در برنامه کودک با نام «باغچه سبزیجات» (همان که یک شخصیت شیر به نام جعفری داشت) پخش می شد به خاطر داریم. مایکل باند آخرین کتاب از مجموعه پدینگتن را در آپریل 2017 منتشر کرد و چند ماه بعد بدون اینکه موفق بشود فیلم پدینگتن 2 را ببیند(شش ماه قبل از اکران فیلم) در نود و یک سالگی از دنیا رفت.
پدینگتن 2 /Paddington 2
کارگردان:پائول کینگ، نویسنده:پائول کینگ، سایمون فارنیبی، مدیرفیلمبرداری:اریک ویلسون، موسیقی:داریو ماریانلی،تدوین:جاناتان ایموس، بازیگران:بن ویشا(پدینگتن)،هیو بونویل(هنری براون)، سالی هاوکینز(مری براون)، هیو گرنت(فونیکس بیوکنن)،برندان گلیسون(ناکلز)و… محصول 2018 انگلستان 104 دقیقه.پخش: استودیو کانال
خلاصه داستان: پدینگتن که حالا با خانواده براون در شهر لندن زندگی می کند تصمیم می گیرد برای تولد صد سالگی خاله لوسی که در جنگهای پرو است هدیه ای بگیرد. اما برای تهیه پول هدیه گرانقیمتی که انتخاب کرده به دردسر افتاده و به اشتباه در یک دزدی مجرم شناخته می شود.
درباره پدینگتن2 و یک خرس اصولگرا
به احتمال بسیار زیاد بعد از «ترمیناتور2» این فیلم بهترین قسمت دوم یک فرنچایز سینمایی است که تا به حال ساخته شده. «پدینگتن 2» به شکلی جادویی هر سه دسته مخاطب کودک، نوجوان و بزرگسال را راضی می کند. تا پیش از این فقط بعضی از همکاری های مشترک دیزنی و پیکسار مثل «بالا» و «درون بیرون» به این سطح از هوشمندی در طراحی فیلمنامه رسیده بودند که در یک فیلم برای هر رده سنی ای محتوا تولید کنند. نقطه اتکای فیلم اما برای روایت آسوده این قصه سرخوش و دیوانه وار، خود شخصیت پدینگتن است. خرسی با کلاهی قرمز و بارانی آبی که سلیس و شمرده حرف می زند، لحنش کشدار است و جنس صدایش بامزه نیست و هوشمندانه صدای یک مرد جوان مودب و شاید کمی خجالتی برای کاراکترش انتخاب شده که بن ویشا آن را اجرا می کند. عاشق مربا، نا آشنا با زندگی شهری، دست و پا چلفتی و عاری از هرگونه بدجنسی یا فرصت طلبی است، کاراکترهای فیلم یکی پس از دیگری شیفته پدینگتن میشوند و طولی نمیکشد که مخاطب هم عاشقش می شود.
پائول کینگ کارگردان فیلم به لحاظ بصری بسیار از وس اندرسن (تنبام های باشکوه، قلمرو طلوع ماه) تاثیر پذیرفته و رد پای اندرسن را نه تنها در طراحی صحنه که در کارگردانی نیز مشاهده می کنیم و البته این تاثیر پذیری نتیجه خوبی هم به همراه داشته است. کمدی نجیب «پدینگتن2» فرصت کمیابی را در اختیار مخاطب قرار می دهد که برای امتحان هم که شده در میان انبوه کمدی های امروزی گاهی به شوخی هایی غیر جنسی بخندد.
وقتی صحبت از تولید محتوای فرهنگی برای نوجوانان و به خصوص کودکان می شود با امری بسیار جدی و حساس روبرو هستیم، گاهی فیلمهای پرفروش و موفق توانسته اند الگویی برای یک نسل از کودکان باشند و لزوماً همیشه الگوی صحیحی ارائه نداده اند. به عنوان طرفدار پر و پا قرص کامیک بوکها و سوپرهیرو ها حتی من هم از این حجم محبوبیت مفاهیمی مثل «مبارزه» ، «انتقام»، «شکست دادن»، «از بین بردن» هنگام بازی بچه های فامیل و آشنا با عروسک های بتمن و اسپایدرمن و… نگران می شوم.
پدینگتن اما الگویی فوق العاده را ارائه می دهد. موجودی که قدرت یا توانایی ویژه ای ندارد، نه خیلی باهوش است و نه خیلی قدرتمند، تنها خوش قلب و البته کاملا معمولی است اما… پدینگتن یک اصولگرا است. او هر گاه میان دوراهی گریختن از مهلکه ای یا پایبند ماندن به اصولش، خانواده اش، دوستانش و… قرار می گیرد همیشه پای اصولش می ایستد و پیام روشنی از «پایبندی به آنچه برایمان ارزشمند است» را برای مخاطبان کم سن و سالش ارسال میکند.
نظر منتقدان: پدینگتن 2 از سایت IMDB امتیاز 8.1 از ده را کسب کرده و در سایت متاکریتیک امتیاز 88 از صد را به دست آورده.
جاستین چنگ منتقد Los Angeles Times
پدیینگتن فیلم زیبایی از مکتب قدیم کمدی سازی است، پر از شوخیهایی بر اساس بازی با لفظ و کلام، ساختار پیچیده ای از شوخی ها که به یکدیگر متصل هستند، و پیرنگهای فرعی که قابل پیشبینی نیستند و در جلو بردن روایت اصلی اثر بخش هستند. پدینگتن 2 یاد آوری خوشایند این نکته مهم است که ترکیب رویا پردازی بی مرز و در عین حال انضباط فیلمسازی می تواند منجر به چه نتایج شگفت انگیزی شود.
تئو بگبی منتقد The New York Times
شوخیها به جای اینکه در قسمتی از فیلم انباشته شوند به صورتی هنرمندانه در سراسر فیلم منتشر هستند، سازندگان «پدینگتن 2» راه و رسم صادقانه این خرس با نزاکت و صمیمی را پی می گیرند و با نبوغ سینمایی خود و ساختن فیلمی خوب با مخاطبان خوش رفتاری (تاکید شخصیت پدینگتن در طول فیلم) می کنند.
هلن اوهارا منتقد timeout
هرچقدر کاراکترها دلچسب هستند محل وقوع داستان هم هوش ربا و زیباست، نسخه ای از لندن برای افسانه های پریان، جایی که همه چیز و همه کس کمی بیشتر از واقعیت خل و چل، مهربان و انباشته از شور زندگی هستند، جهان پدینگتن و آدمهایش باعث می شود احساس بهتری به خودتان داشته باشید و به نسلی که با تماشای این موجود دوست داشتنی مخلوق «مایکل باند» بزرگ می شوند امیدوارتان می کند. ماجراجویی خانوادگی ای که به شکلی دلگرم کننده احساسات و عواطف عمیق انسانی را از طریق یک خرس کوچک به ما منتقل میکند
آلی ریچاردز منتقد Empire
«پدینگتن 2» همانقدر مسحور کننده است که قسمت اولش بود، شاید حتی کمی بیشتر. ولی خب انتخاب برنده با خودتان است، فیلم لذت خالص است به شیرینی و دلچسبی مربا، واقعاً!
منابع: متاکریتیک، راتن تومیتوز و آی ام دی بی