همه‌ آنچه باید درباره «ویند ریور» ساخته تیلور شریدان بدانید:

دراما نقد-سینما: «ویند ریور» ساخته تیلور شریدان نئو وسترن-تریلری رازآلود محصول 2017 است که نخستین بار در جشنواره فیلم ساندنس 2017 رونمایی و در جشنواره فیلم کن 2017 در بخش جنبی نوعی نگاه به نمایش درآمد. فیلم جایزه بهترین کارگردانی را از بخش نوعی نگاه دریافت کرد.

کمپانی وانیستاین پخش «ویند ریور» را در زمان جشنواره فیلم کن برعهده گرفت. فیلم در ماه اوت به صورت گسترده به نمایش درآمد. «ویند ریور» با بودجه یازده میلیون دلاری تهیه و با فروش بیش از  چهل میلیون دلار روبه‌رو شد. پس از رسوایی‌های جنسی هاروی واینستاین پخش خانگی فیلم به کمپانی لاینزگیت رسید.

تیلور شریدان بازیگر، کارگردان وفیلمنامه‌نویس پیش‌تر برای نوشتن فیلمنامه‌های «سیکاریو»، «اگر از آسمان سنگ ببارد» به شهرت دست یافته بود. «ویند ریور» نخستین فیلم او در مقام کارگردان است.

 ویند ریور/Wind River

نویسنده و کارگردان:تیلور شریدان، مدیر فیلمبرداری:بن ریچاردسون، موسیقی:نیک کیو و وارن الیس، تدوین:گری د. روچ، بازیگران:جرمی رنر(کوری لمبرت)،الیزابت اولسن(جین بنر)،جیل بیرمینگهام(مارتین هنسون)، جان برنتهال(مت رینبرن)،جولیا جونز(ویلما)و… محصول 2017 آمریکا، 107 دقیقه،پخش :کمپانی واینستاین.

خلاصه داستان: «کوری لمبرت» مامور سازمان حیات وحش و ماهی‌ها» جسد دختری هجده ساله را در منطقه «ویند ریور ایندین رزرویشن» (منطقه سرخپوست‌نشین) پیدا می‌کند که یخ‌زده است. سازمان اف.بی.آی مامور جوانی «جین بنر» را برای این پرونده به منطقه می‌فرستد. اما «جین بنر» آمادگی سختی‌های آب و هوای سرد منطقه و زمستان  منطقه ویومینگ را ندارد. او «کوری لمبرت» را به عنوان ردیاب استخدام می‌کند، این دو عمیقا غرق دنیایی می‌شوند که آکنده از خشونت و عناصر آن است. «ویند ریور» نگاه موشکافانه‌ایی به زندگی در نزدیکی منطقه طبیعی ِ پرابهت دارد، جایی که قوانین طبیعت  قوانین اجرای عدالت را تحت الشعاع  قرار داده است.

واکنش منتقدان: «ویند ریور» با واکنش خوب منتقدان روبه رو شد. در سایت راتن تومیتوز براساس 186 نقد امتیاز7.5 از 10 به فیلم اعطا شده و 87درصد نقدها مثبت ارزیابی شده است. در سایت متاکریتیک نیز  براساس 44 نقد منتشر شده  «ویند ریور»امتیاز 73 از 100 را گرفته است که دال بر «نقدهای عموما مثبت» دارد. در ادامه گزیده‌ای از نظر منتقدان را مرور می‌کنیم:

 ریچارد روپر(شیکاگو سان_ تایمز):«ویند ریور» به نویسندگی و کارگردانی تیلور شریدان تریلری وسترن قرن بیست ویکمی درخشان، زیبا وگیرا پر از دیالوگ‌های شاعرانه و لحظات بصری به یادماندنی  و سکانس‌هایی قریب الوقوع ،حیران کننده وبه شدت خشونت آمیز است.  «ویند ریور» ابدا برای مطالعه تمام شخصیت‌ها و لحظات سوگواری و ابراز افسوس اعتبار خود را به عنوان تریلری جسارت‌آمیز از دست نمی‌دهد. شلیک‌های تفنگ‌ها تند و آتشین  و گه‌گاهی غیرمنتظره  است و به چنین سکانس‌هایی قدرت مضاعف می‌بخشد. (امتیاز 100 از 100 بر مبنای سیستم امتیازدهی سایت متاکریتیک)

کنث توران(لس آنجلس تایمز):«ویند ریور» به نویسندگی و کارگردانی تیلور شریدان و نقش‌آفرینی جرمی رنر و  الیزابت اولسون فیلم خاصی است. لحظاتی شاعرانه ، در باقی لحظات خشن و بی‌رحمانه است. باتوجه به مساله هتک حرمت و قتل در قلب پیرنگ داستان چطور ‌می‌توانست جور دیگری باشد. این فیلمِ مستقل خشن و مجاب‌کننده بهترین تریلر خشن چندوقت اخیر است. در اینجا  همواره تمرکز بر شخصیت‌ها، خط داستانی و نقش‌آفرینی‌هاست که «ویند ریور» را سرپا نگه می‌دارد.(90 از 100)

گلن کنی(نیویورک تایمز):تیلور شریدان که پیش از فیلمنامه‌نویس شدن بازیگر بوده بیشتر زمانش را  سرصحنه‌ها برای یادگیری فیلمسازی گذرانده است: کارگردانی او در سرتاسر فیلم جسورانه است. نقش‌آفرینی‌هایی که آقای شریدان از بازیگران می‌گیرد همگی عالی است. آقای رنر که بیش از حد عمر بازیگری خود را  برای شخصیت های ابرقهرمان مارول صرف کرده در قالب کوری لمبرت بسیارعالی  فرو می‌رود و الیزابت اولسن که با رنر در فیلم‌های ابرقهرمانانه مارول هم‌بازی بوده در نقش جین  بنر همدلی‌برانگیز است و  قدرت آرامش‎ بخشی و لطافت طبع خود را  به نقش رئیس پلیس می‌دهد.(90 از 100)

جیمز براردینلی(ریل‌ویوز):«ویند ریور» کمتر درباره شکار جنایتکاران و بیشتر درباره تحول درونی شخصیت‌های اصلی است. وقتی نخستین بار کری لمبرت را می‌بینیم به نظر تک‌تیراندازی کم‌حرف و لایق می‌آید که وظیفه‌اش را انجام می‌دهد،به پسرش اهمیت می‌دهد و با همسر سابقش مهربان است. هرچه داستان جلوترمی‌رود گذشته  او شامل  مرگ دختر نوجوانش و سنگینی بار گناه و اندوهی که سه سال است بر دوش می‌کشد، افشا می‌شود. تلخ‌ترین سکانس  کری لمبرت زمانی است که او این چیزها را به جین بنر اعتراف می‌کند؛ ماموری که به تازگی با او آشنا شده است. «ویند ریور» فی‌نفسه درباره رستگاری کری لمبرت نیست. بلکه نمایش می‌دهد چطور نحوه حل پرونده  به لمبرت فرصت تغییر می‌دهد تا با مسائل حل نشده مرگ دخترش  روبه رو شود و  به کری اجازه می‌دهد به وضعیت عاطفی جدیدی برسد.(88 از 100)

کلودیا پوئیگ(د رپ): «ویند ریور» با فضایی سرد و  داستانی مجاب‌کننده حس یک رمان ژرف را تداعی می‌کند. فیلم کامل نیست، اما حس و حالی  جدی دارد. شخصیت‌ها خوب ترسیم شده‌اند و نویسنده و کارگردان تیلور شریدان بعضی از بهترین دیالوگ‌های فیلم‌های سال 2017 را نوشته است. (88 از 100)

رابی کالین(تلگراف): تیلور شریدان با «ویند ریور» ثابت کرد که استعدادی رو به پیشرفت است که ما می‌توانیم به او اعتماد کنیم تا مسیر جذابش را از درون موضوعات نامساعد به زور پیدا کند.( 80 از 100)

تاد مکارتی(هالیوود ریپرتر):فیلم تماشاگر را مجذوب شرایط سخت زمستان و چشم‌انداز محدودی می‌کند که آدم‌های محلی با آن روبه رو هستند. همچنین یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های اخیر جرمی رنر را به منصه ظهور می‌گذارد.  اما «ویند ریور» زمانی که وارد حیطه کوئنتین تارانتینو و سام پکین پا می‌شود در تله گیر می‌کند. (80 از 100)

دیوید ارلیچ(ایندی وایر):شاید «ویند ریور» شما را مغلوب نکند اما این تریلر تلخ و تقریبا قوی می‌داند از چه چیزهایی برای نجات یافتن استفاده نماید.(75 از 100)

اوئن گلایبرمن(ورایتی):تیلور شریدان حتی زمانی که فقط فیلمنامه‌نویس بود مانند یک کارگردان می‌اندیشید و فقط دیالوگ‌نویسی نمی‌کرد: فیلمنامه های او ضرباهنگ، ساختار و بعد دارند.(البته که فرض بر این است تمام فیلمنامه‌هاچنین باشند اما چندتای آنها چنین ویژگی‌هایی را دارند؟) همچنین شریدان دیدگاه  کاملا جامه‌ای از  شرایط جامعه ما و جاهایی که اشتباه داشته‌ایم، دارد. او مفتون مردان خشن در دوسوی قانون و ریزه‌کاری‌های جنایت است. اما آنچه برای تیلور شریدان واقعا جذابیت دارد روایت این موارد به عنوان تجلی ولع درونی انسان هاست. او سرگرمی‌سازی سرزنده با روحیه یک شاعر نوآر است. (70 از 100)

مایکل فیلیپس(شیکاگو تریبون): فیلمنامه «ویند ریور» نخستین تجربه فیلمسازی تیلور شریدان چند قدم از فیلمنامه «اگر از آسمان سنگ ببارد» عقب‎تر است. «ویند ریور» پنجاه درصد توانایی و پنجاه درصد ترفند بکاربرده است. اغلب توانایی و ترفند در یک سکانس  باهم تضاد پیدا می‌کنند. (50 از 100)

 

 تالیف و ترجمه:ارغوان اشتری

منبع:ویکیپدیا-متاکریتیک