آن‌چه باید درباره «عاشقان» جدیدترین فیلم آزازل جیکوبز بدانید
درامانقد-سینما: «عاشقان» ششمین فیلم بلند آزازل جیکوبز – پسر فیلم‌ساز تجربی سرشناس کن جیکوبز – است که فیلم‌سازی را از سال 1997 با ساختن فیلم کوتاه 25دقیقه‌ای «کرک و کری» آغاز کرد. آزازل علاقه‌ی خاصی به مسائل خانوادگی، خانواده‌های ازهم‌گسسته، بچه‌های طلاق و مشکل‌های زوج‌ها در زندگی زناشویی دارد و این موضوعی است که بجز اولین فیلم کوتاه و جدیدترین اثر بلندش، در چند فیلم دیگر وی هم نمود داشته است.
«تری» با نقش‌آفرینی جان سی. رایلی، تا امروز – در مجموع – موفق‌ترین فیلم آزازل بوده است که در سال 2011 با تحسین عمومی منتقدان مواجه شد و در جشنواره‌های ساندنس و لوکارنو هم مورد توجه قرار گرفت. کمدی رمانتیک «عاشقان» که 22 آوریل اولین نمایش جهانی‌اش را در جشنواره تریبکا پشت سر گذاشت، از فیلم‌های مستقلِ موفق سال 2017 در گیشه‌ی اکران محدود است که نقدهای تحسین‌آمیزی هم بر آن نوشته شده است.
«عاشقان» مثل اغلب فیلم‌های مستقل موفق در سال‌های اخیر، توسط کمپانی «A24» (که این بار سرمایه‌گذار هم بوده) پخش شده است؛ البته حقوق پخش بین‌المللی فیلم در اختیار «سونی پیکچرز» است. نکته‌ی جالب درباره بازیگران فیلم این است که دو بازیگر اصلی «عاشقان» در نقش شخصیت‌های هم‌سن‌وسال بازی کرده‌اند اما در واقعیت، دبرا وینگر ده سال بزرگ‌تر از همبازی خود تریسی لتس است (وینگر متولد مه 1955 است و لتس در ماه ژوییه‌ی 1965 متولد شده است).
عاشقان/ The Lovers
نویسنده و کارگردان: آزازِل جیکوبز، مدیر فیلم‌برداری: توبایس داتم، تدوین: دارین ناوارو، موسیقی: مندی هافمن، بازیگران: دبرا وینگر (مری)، تریسی لِتس (مایکل)، آیدان گیلن (رابرت)، ملورا والترز (لوسی) و… محصول 2017 آمریکا، ژانر: کمدی رمانتیک، 97 دقیقه.
خط داستانی
مری و مایکل زوجی هستند که مدت‌هاست با هم زندگی می‌کنند و دیگر آن شور و اشتیاق سال‌های دور را نسبت به هم ندارند و هر یک به‌شدت درگیر کاروبار خودشان هستند! آنها در آستانه‌ی اعلام جدایی هستند که ناگهان جرقه‌ای میان‌شان زده می‌شود و دوباره شور و احساسی میان‌شان شکل می‌گیرد و زندگی‌شان را دچار تحولی اساسی می‌کند. اما همه چیز طبق انتظار پیش نمی‌رود و باز هم اتفاق‌های پیش‌بینی‌نشده‌ای روی می‌دهد تا کنایه‌ای تمام‌عیار از قضای روزگار باشد!
واکنش منتقدان
همان طور که اشاره شد «عاشقان» با تحسین عموم منتقدان مواجه شده است. در سایت «راتن تومیتوز» 87 درصد نظرها موافق فیلم هستند و 70 نقدی که بر فیلم نوشته شده، امتیاز میانگین 71 از 100 را برای آن به همراه آورده است. در سایت معتبر «متاکریتیک» هم امتیاز 76 از 100 بر اساس 31 نقد حاصل شده است که گویای تحسین عمومی است. در ادامه نظر چند منتقد سرشناس را مرور می‌کنیم:
– جاستین چنگ، لس‌آنجلس تایمز: در «عاشقان» که یک پرتره‌ی هوشمندانه‌ی تلخ‌وشیرین از یک زندگی زناشویی است که دوران سختی را پشت سر می‌گذارد، هرگز کاملاً مشخص نمی‌شود که عنوان فیلم به چه کسانی اشاره دارد. مایکل و مری به عنوان زوج اصلی داستان، روزها مثل آدم‌های خوابگرد سر کار می‌روند. مایکل هر روز دیر می‌رسد و مری با حواس‌پرتی‌هایش باعث به‌هم‌خوردن قرارهای ملاقات و ناهار می‌شود. آنها شب دیروقت و بدون هماهنگی به خانه برمی‌گردند و از یک مکان مشترک استفاده می‌کنند اما هرگز بیش از چند کلمه با هم سخن نمی‌گویند. زندگی مشترک آنها به‌شدت دچار یکنواختی و دلمردگی است و ظاهراً سال‌ها این گونه بوده است؛ اما کارگردان فیلم از بازگویی ملال آن سال‌ها و روایت گذشته‌ی داستانی این شخصیت‌ها اجتناب می‌کند و از نمایش شخصیت‌های عصبانی که دائم ظرف‌ها را می‌شکنند – و نمونه‌های‌شان را بارها در فیلم‌های قراردادی دیده‌ایم – پرهیز دارد. سکوت شخصیت‌های فیلم جیکوبز به اندازه‌ی کافی بلند و گویاست.
روابط جانبی شخصیت‌های داستان شاید کلیشه‌ای از بحران میانسالی به نظر آید، اما نویسنده و کارگردان جوان فیلم با تمام وجود روی آنها سرمایه‌گذاری کرده و به اندازه‌ی شخصیت‌هایش، این روابط را جدی گرفته است. مایکل و مری هر دو به طرفین‌َشان اطمینان می‌دهند که خیلی زود از همسرشان جدا می‌شوند و زندگی مشترک تازه‌‌ای را با آنها آغاز می‌کنند. اما در این میان، اتفاق حیرت‌انگیز و کاملاً ساده‌ای رخ می‌دهد: مری و مایکل دوباره به ارزش زندگی و رابطه‌شان پی می‌برند و پس از سال‌ها بی‌تفاوتیِ احساسی، از این موضوع متعجب می‌شوند که چنین احساسات عاطفی قوی نسبت به یکدیگر دارند… همین پیچش داستانی، «عاشقان» را از ژانر هالیوودی جواب‌پس‌داده‌ای که با عنوان «کمدی تجدید فراش» شناخته می‌شود – و از نمونه‌های مهمش می‌توان به «حقیقت مهیب» (لئو مک‌کری، 1937)، «منشی همه‌کاره‌ی او» (هاوارد هاکس، 1940) و «بانو ایو» (پرستن استرجس، 1941) اشاره کرد – فراتر می‌برد و به اثری امروزی و خوشایند بدل می‌کند… به هر حال، اندوخته‌های احساسی «عاشقان» عمیق‌تر و مفهوم رازگونگی آن، ژرف‌تر از هر نوع فیلم آمریکایی – در هر مقیاسی – است که من در این مدت اخیر دیده‌ام.
– کیمبر مایِرز، پلی‌لیست: شخصیت‌های «عاشقان» و مشکل‌هایی که با آنها مواجه‌اند و دست‌وپنجه نرم می‌کنند، کاملاً موثق به نظر می‌آیند؛ درست مثل شیمی گیرای شخصیت‌های اصلی.
– جان دی‌فور، هالیوود ریپورتر: بازی‌های هوشمندانه و غیرمنتظره‌ی دبرا وینگر و تریسی لتس با موسیقی متنِ استثنایی مندی کافمن باعث می‌شوند که ماهیت عجیب فیلم، مورد تردید و تعبیر اشتباه قرار نگیرد.
– گلن کِنی، راجر ایبرت دات‌کام: درایت این فیلم استادانه در «قضای روزگار» نابی است که در بر گرفته است؛ موضوعی که در سراسر فیلم ریشه دوانده و در لحظه‌ای واقعاً اندوهبار به اوج خودش می‌رسد، جایی که زمینه برای چرخش ماجراها مهیا می‌شود و همه چیز به نوع دیگری از سر گرفته می‌شود و به‌گونه‌ی طعنه‌آمیزی تکرار می‌شود.
– پیتر تراورس، رولینگ استون: فیلمی پرپیچ‌وخم و روی‌هم‌رفته مسحورکننده از نویسنده و کارگردان جوانی که کمدی‌ای سرزنده و وقاری متأثرکننده را از دلِ خاکسترهای یک رابطه بیرون می‌کشد.
– اریک کوهن، ایندی‌وایر: «عاشقان» کم‌تر به فیلم‌نامه‌ی کمدی عجیب و ناخوشایندش اتکا دارد و بیش‌تر روی احساساتی سرمایه‌گذاری کرده است که برای زوج مرکزی داستانش خلق می‌کند و همین طور تقلای روان‌شناختی آنها، در جایی که از واژگان کار خاصی برنمی‌آید.
– استفانی زاشارک، تایم: یک کمدی رمانتیک عجیب‌وغریب، بی‌شیله‌پیله، بلندنظرانه و ناهنجار که فیلمی تلخ‌وشیرین از کار درآمده است.
– اوئن گلیبرمن، ورایتی: «عاشقان»، یک کمدی درباره افسردگی است که شما را به هم‌دردی و هم‌ذات‌پنداری با شخصیت‌هایش وامی‌دارد نه این‌که در پایان به حالِ آنها پوزخند بزنید.
ترجمه و تألیف: رضا حسینی
منابع اصلی: آی‌ام‌دی‌بی، ویکی‌پدیا، متاکریتیک