ماه: جولای 2017

سرویس تئاتر درامانقد:نمایش “آناکارنینا”، نوشته و کار آرش عباسی که این روزها در تماشاخانه ایرانشهر اجرا می شود اقتباسی مدرن از رمان سترگ تولستوی نیست. این نمایش تنها از ظرفیت آناکارنینا- و خاصه شخصیت او در رمان- به این بهانه استفاده کرده است تا درامی را خلق کند که در آن هویت و نسبت آن با عشق نقش اصلی را بازی می­کند. در ابتدا ما با یک برنامه تلویزیونی روبرو هستیم که مجری آن از بابت مهمانی که خواهد داشت هیجان زده است، بعدتر می­فهمیم که مهمان او زن بازیگری است که پیشتر با این مرد در رابطه­ ای...

سرویس تئاتر درامانقد: تاریکی همچون رؤیا” نام مناسبی برای نمایش‌نامه کوتاه “دان نیگرو” است. آنچه از خواندن این نمایشنامه رخ می‌دهد فرو رفتن در فضایی است که تنها شخصیت نمایش توصیف می کند و نوع فضاسازی زبانی نویسنده به نحوی است که گویی تجربه ما از خواندن کلمات او  با تجربه شخصیت اثر از ذهن و احساس خود، یکی می کند. این تجربه مانند فرورفتن در تاریکی به مثابه یک رؤیا نئشه آور است. نام شخصیت اصلی دزدموناست اما او دزدمونای شکسپیر نیست، نقش او را در تئاتر بازی می کند. شاید توصیف بهتر این باشد که او هم دزدموناست...