درامانقد-تآتر: والاس شان نمایشنامه‌نویس و بازیگر نیویورکی 78 ساله، با اینکه از سال 1975 که اولین اثرش اجرا شد تا امروز، تنها 9 نمایشنامه نوشته است اما یکی از درام‌نویسان منحصربه فرد و رادیکال تئاتر معاصر آمریکا محسوب می‌شود. او که در دانشگاه تاریخ، فلسفه و اقتصاد خوانده با مایه‌های سیاسی آثارش همواره مناقشات فراوانی را سبب شد. والاس شان نمایشنامه‌نویسی چپ‌گرا است که معمولاً مسئله‌ای سیاسی تنش دراماتیک مرکزی اثرش را به وجود می‌آورد. او با نقد زنجیره به هم پیوسته نظام تک بعدی سیاسی-اقتصادی امروز، به شکلی اجتناب‌ناپذیر سیاست‌ها و اساساً جامعه آمریکایی را نقد می‌کند.
«تب» یک از آثار مهم شان است که در سال 1991 منتشر شد. نمایشنامه‌ای تقریباً درباره همه چیز، که در دل خود ماهیت- خاصه سیاسی- زیست انسان معاصر را در ترکیبی از دو فرم درام و مقاله بیان می‌نماید. انزوای هذیانی و تبآلود شخصیت عاصی و یاغی نمایشنامه، در نسبت با بن‌بست معنایی زیست جمعی و سیاسی انسان معاصر معنا می‌شود. «تب» تصویری است از وجدان معذب انسان مدرن غربی که سیاست‌های برآمده از انتخاب‌های او منتهی به گسترش فقر و استثمار اکثریت شده است. «تب» به دلیل نگاه برنده و بنیان افکنش به وضعیت تک ساحتی جهان امروز حتی برای مدتی در خود آمریکا ممنوع بود.
نمایشنامه «تب» این روزها در شرایطی که امکان شنیدن و دیدن متنی با اهمیت سیاسی و نگاهی روشنفکرانه در تئاتر ایران بسیار دشوار شده است، با کارگردانی رؤیا کاکاخانی و بازیگری نادر فلاح در سالن قشقایی تئاتر شهر به صحنه می‌رود. فلاح در اجرای نقش شخصیتی با زبانی فصیح و ذهنیتی روشنفکرانه تلاش کرده است تا جای ممکن لحنی روان ایجاد کند و زبان را کمی بشکند تا مباحث نظری درون نمایشنامه برای گوش مخاطب فارسی زبان پذیرفتنی باشد. نمایشنامه با اینکه در اجرا به دلیل محدودیت حوصله مخاطب امروز از یک سو و همچنین محدودیتهای نظارتی حاکم بر تئاتر از سوی دیگر کوتاه شده است، اما همچنان گویا و درگیر کننده است. در ساحت کارگردانی تلاش شده اجرا در محدودهای ساده و تعریف شده حرکت کند، محدودهای که انتزاع و سیالیت متن را محدود کرده است و باعث شده سیالیت متن به سیالیتی تصویری و اجرایی منتهی نشود. با وجود این تمهید که می‌تواند منتهی به سنگینی و کسل‌کنندگی اجرا شود، اما کشش زبانی و مباحث مطروحه در متن والاس شان و جنس بازی فلاح کمک کرده است که مخاطب با موضوع و جهان اثر همراه گردد.
منبع: سازندگی
