درامانقد-سینما: حکایت غریبی است! نابود کردن به دست خود و سپس مرثیه خواندن برای آن نابودی و در نهایت تلاشی دیر هنگام برای جبران و بازسازی. پس از بیش از چهار دهه بالاخره یک مسئول شهری خواستار رسیدگی به وضعیت یکی از اصلی ترین مراکز فرهنگی تاریخ تهران شد.
سخنگوی شورای اسلامی شهر طی نامه ای به وزارت میراث فرهنگی، ثبت ملی ۱۸ سینما در لاله‌زار را خواستار شد. این در حالی است که در طول چهار دهه اخیر تمام مراکز و عمارات ارزشمند لاله زار با وجود هشدارهای دلسوزان فرهنگی، به سبب بی اعتنایی و گاه عناد مسئولین امر به مخروبه تبدیل شدند؛ و فضای این محله دچار دگردیسی کامل فرهنگی گردید. در این سالها هر گاه صدایی هم برای مرمت، بازسازی بناهای این محل و هویت تاریخی آن بلند شد، آنقدر نحیف بود که زیر صدای بلند دیگر اولویت های فرهنگی کشور ناشنیده باقی ماند.
حال علی اعطا سخنگوی شورای شهر تهران طی نامه ای به وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، اظهار داشت: محور لاله‌زار به عنوان یک محور تاریخی و ارزشمند دارای تعداد قابل‌توجهی سینما است که در دهه‌های آغازین قرن احداث شده‌اند و از عناصر هویتی این محور تاریخی محسوب می‌شوند.
وی تاکید کرد: در حال حاضر به دلایل مختلفی همچون تمایل مالکین به تخریب و نوسازی یا فرسودگی، تعداد قابل توجهی از این سینماهای هجده‌گانه در معرض خطر قرار گرفته اند.
اعطا از سینما ایران به عنوان نمونه یاد کرد و گفت: اخیرا دیوان عدالت اداری، شهرداری را به صدور پروانه تخریب و نوسازی ملزم کرده است که پیش‌بینی می‌شود در صورت عدم چاره‌اندیشی، این امر آغازگر تخریب سریالی سینماهای لاله‌زار شود.
رییس کمیته معماری و طرح های شهری شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه سینماهای لاله‌زار علاوه بر ارزش فرهنگی و تاریخی به لحاظ کاربردی نیز واجد اهمیت ویژه‌ای است و در صورت مرمت و احیاء، محلی مناسب برای برگزاری جشنواره‌ها و فعالیت سینمایی خواهد بود، گفت: مجموع ظرفیت صندلی‌های سال گذشته در جشنواره فیلم فجر حدود ۹ هزار و ۵۰۰ عدد بوده است؛ این درحالی است که در محور لاله زار بدون احداث سینمای جدید و صرفاً با احیاء سینماهای هجده گانه موجود، ظرفیت بیش از ۱۰ هزار صندلی قابل فعال سازی است.
وی خواستار شد: این ۱۸ سینما به صورت همزمان و حتی المقدور و در صورت امکان در قالب یک پرونده واحد در فرآیند ثبت ملی قرار گیرد.
