درامانقد-سینما: لارس فون تریر کارگردان برنده نخل طلا و سازنده فیلمهایی چون «مالیخولیا» و «داگویل» مهمترین جایزه فرهنگی کشورش را دریافت میکند.
به گزارش اسکرین دیلی جایزه سونینگ ۲۰۱۸ که مهمترین افتخار فرهنگی کشور دانمارک به حساب میآید، روز نوزدهم آوریل به لارس فون تریر فیلمساز صاحبنام این کشور اعطا میشود. این جایزه که شامل مبلغی معادل ۱۶۰ هزار دلار میشود، به پاس فعالیتهای شایان توجه فونتریر در زمینه ارتقای سطح فرهنگ اروپا، به او تعلق میگیرد. مدیر آکادمی فرهنگی دانمارک در بیانیهای اعلام کرد: «فون تریر هنرمندی پیشتاز و برجسته است که با اعتماد به نفس و آگاهانه خود را بسیار دورتر از جریان اصلی فیلمهای تجاری قرار میدهد. این پذیرش و فاصله مدام از قراردادهاست که کار فون تریه را متمایز میکند و فیلمهای اروپایی را به سمت خاص بودن سوق داده است.»
این جایزه که پیشتر به افرادی چون میشل هانکه اعطا شده، روز ۱۹ آوریل طی مراسمی در دانشگاه کپنهاگ به لارس فون تریه اهدا شد. کارگردانی که عمده کارنامه او را می توان در سهگانه «اروپا»، سهگانه «افسردگی» و سهگانه «قلب طلایی» دید. لارس فون تریر طی چندین دهه حضور در سینمای جهان افتخارهای متعددی کسب کرده است که از مهمترین آنها به جایزه سزار بهترین فیلم خارجی برای «شکستن امواج»، نخل طلای سال ۲۰۰۰ برای فیلم «رقصنده در تاریکی»، جایزه بهترین فیلم اروپایی از جوایز دیوید دوناتلو ایتالیا برای «داگویل»، دو جایزه بهترین کارگردانی از آکادمی فیلم اروپا، جایزه بهترین فیلم اروپایی از گویا اسپانیا برای «رقصنده در تاریکی»، بهترین کارگردانی جشنواره کارلووی واری و اسب برنزی جشنواره استکهلم میتوان اشاره کرد.
منتقدان و نظریهپردازان سینما فون تریر را محرک اصلی و احیاکننده فیلمسازی دانمارک میشناسند. دگما ۹۵ که توسط لارس فون تریر و توماس وینتربرگ پایهگذاری شد و بعدها کارگردانهای دیگری از نقاط مختلف جهان به آنها پیوستند، تأثیر بسزایی در پیدایش نسل نوی کارگردانان دانمارک و سراسر جهان داشتهاست.
فونتریه 61 ساله در سال 1977 با نویسندگی و کارگردانی فیلم 37دقیقهای «باغبان ارکیده» کارنامه سینمایی خود را کلید زد. در سال 1979 وارد مدرسه فیلمسازی دانمارک شد. در سال 1982 فیلم 57 دقیقهای «تصویرهای آزادی» را بهعنوان نخستین فیلم نیمهبلند و حرفهای خود جلوی دوربین برد. در سال 1995 فونتریه و و هموطنش توماس وینتربرگ بیانیه «دگما 95» را در 10اصل ارائه کردند که مورد توجه فیلمسازان اسکاندیناوی قرار گرفت. این بیانیه بهدنبال زیباییشناسیای بود که براساس آن تصویری واقعنما روی پرده شکل بگیرد. آنها به کار بردن تمهیدات مصنوعی را در سینما ممنوع کردند و فقط بهکارگیری صحنههای طبیعی با نورهای طبیعی و دوربین روی دست را مجاز شمردند. از نظر آنها فیلمبرداری حتما باید در لوکیشن و بدون دستکاری محیط صورت گیرد. آنها استفاده از موسیقی زمینه، نورهای مصنوعی، طراحی صحنه، استفاده از فیلترها و کلا تمامی دستکاریهای محیط را ممنوع اعلام کردند. یک سال بعد از این فونتریه فیلم «شکستن امواج» را جلوی دوربین برد که تا همین امروز از جمله محبوبترین فیلمهای او بهحساب میآید. «شکستن امواج» بخش نخست سهگانهای در کنار فیلمهای «احمقها» (1998) و «رقصنده در تاریکی» (2000) به حساب میآید که از آنها بهعنوان «سهگانه قلب طلایی» یاد میشود. در این میان «احمقها» دگماییترین فیلم کارنامه فونتریه است. علاوه بر این یک سهگانه دیگر نیز در کارنامه فونتریه نامگذاری شده است که از آن بهعنوان «سهگانه افسردگی» یاد میشود این سه گانه شامل فیلمهای «ضدمسیح» (2009)، «مالیخولیا» (2011) و «نیمفومانیاک» (2013) میشود. میتوان گفت دوره جنجالسازی فونتریه از همین دوره آغاز شد. او به هنگام نمایش فیلم «مالیخولیا» که در شصت و چهارمین دوره جشنواره کن به نمایش درآمد در پاسخ به یک گزارشگر که درمورد اصلیت آلمانی او صحبت کرده بود، گفت با آدولف هیتلر دیکتاتور نازی کمی ابراز همدری میکند. این اظهارنظر تا مدتها او را در صدر اخبار سینمایی قرار داد. آخرین ساخته او «خانهای که جک ساخت» است. فیلمبرداری این فیلم در سال 2017 به پایان رسیده و در آن بازیگرانی همچون «مت دیلون» و «اما تورمن» ایفای نقش میکنند. هنوز زمان رسمی اکران عمومی و برنامه نمایش فیلم در فستیوالها اعلام نشده است. با آنکه گفته میشد بعد از جنجالسازیهای او در جشنواره کن، برگزارکنندگان این جشنواره دیگر علاقهای به حضور فونتریه در کن ندارند اما اعلام شد پیش از برگزاری هفتادمین دوره این جشنواره در می سال 2017 مذاکراتی بین او مسئولان جشنواره کن برای حضور آخرین ساخته فیلمساز دانمارکی در دوره قبل جشنواره برقرار بودهاست. هرچند در نهایت فیلم در برنامه جشنواره قرار نگرفت و توضیحی هم درباره آن اعلام نشد.
