همه آنچه باید درباره «دیترویت» ساخته کاترین بیگلو بدانید:
دراما نقد-سینما: درام جنایی-تاریخی «دیترویت» ساخته کاترین بیگلو براساس رویداد واقعی حادثه متل الجریس شهر دیترویت در سال 1967 به نویسندگی مارک بوال ساخته شد و در پنجاهمین سالگرد این حادثه در سال 2017 به نمایش عمومی درآمد.
روز بیست و هشت ژانویه 2016 اعلام شد که کاترین بیگلو براساس فیلمنامه مارک بوآل می‌خواهد فیلمی را درباره موضوع شورش‌های دیترویت سال 1967 کارگردانی کند. تهیه‌کنندگان کمپانی‌های آنوپورنا پیکچرز و متیو بوردمن بودند. هانا موری بازیگر سریال «بازی تاخ و تخت» نیز بازیگر فیلم بود. اما درمورد نقش او چیزی اعلام نشد. برطبق برنامه فیلمبرداری تابستان 2016 انجام می‌شد تا فیلم برای نمایش در پنجاهمین سالگرد این حادثه در سال 2017 آماده نمایش باشد. در همین مدت بازیگران دیگری مانند آنتونی مکی به پروژه پیوستند. «دیترویت» با بودجه 34 میلیون دلار تهیه شد و از روز بیست و هشت ژوئیه سال 2017 به صورت گسترده در آمریکا به نمایش عمومی در آمد. فروش فیلم 21.5 میلیون دلار بود که با حساب هزینه تولید فیلم شکست اقتصادی خورد اما «دیترویت» با واکنش مثبت منتقدان روبه رو شد.
دیترویت/Detroit
کارگردان:کاترین بیگلو، فیلمنامه:مارک بوال، مدیرفیلمبرداری:بری آکروید، موسیقی:جیمز نیوتن هوارد، تدوین: ویلیام گلدنبرگ، بازیگران:جان بویگا(ملوین دیسموکز)، ویل پولتر(فیلیپ کراوس)، الجی اسمیت(لری رید)،جیکوب لتیمور(فرد تمپل)،جیسون میچل(کارل کوپر)،آنتونی مکی(گرین)، جان کارسینسکی(وکیل اوربش)؛ هانا موری (جولی دلانی)و… محصول 2017 آمریکا،143 دقیقه، کمپانی تهیه‌کننده:آنوپورنا پیکچرز و فرست لایت پروداکشنز پیج، پخش‌کننده: آنوپورنا پیکچرز، مترو گلدوین-مه‌یر
خلاصه داستان:دیترویت داستان اندوهناک یکی از تاریک‌ترین لحظات آشوب شهری در تابستان سال 1967 را روایت می‌کند. در سال 1967 شورش و ناآرامی رفته رفته شهر دیترویت را فرا گرفت. دو روز بعد گزارش تیراندازی در سطح شهر، پلیس شهر دیترویت، پلیس شهرمیشیگان و گارد ملی ارتش میشیگان را به جست وجو در سراسر دیترویت وا می‌دارد. آنها در اطراف متل الجریس مشغول جست وجو هستند. چند پلیس وارد متل شده و به زور می‌خواهند مهمانان هتل را وادار به اعتراف کنند. در نهایت چند تن از مهمان ها را کشته و صحنه را ترک می‌کنند.
واکنش منتقدان:
«دیترویت» در چند مورد با استقبال منتقدان روبه رو شد:کارگردانی، فیلمنامه، بازیگران(پولتر،بویگا و اسمیت). در سایت راتن تومیتوز براساس 227 نقد منتشر شده 83درصد امتیاز مثبت فیلم گرفته است. میانگین نمره فیلم 7.5 از 10 است. سایت «متاکریتیک» امتیاز متوسط 78 از 100 را بر اساس 48 نقد منتشر شده به فیلم داده است. در ادامه گزیده‌ای از نظر منتقدان را مرور می‌کنیم:
آن هورندی(واشینگتن پست): «دیترویت» یک اثر هنری قوی و جسارت‌آمیز است، اما تاریخ، یاد و خاطره از دست رفته ها را نیز زنده نگه می‌دارد و تاثیرش را بر بازماندگان به نمایش می‌گذارد. دیترویت یک فرضیه اخلاقی را ارایه می‌دهد که ماندگار خواهد بود. (100 از 100 براساس امتیازدهی سایت متاکریتیک)
سارا استورات(نیویورک پست):شاید لباس‌های آن دوره و کمپانی«موتون» شما را گول بزند اما «دیترویت» روایتی خشن و پلیسی دارد و با اطلاعات دست اولی از آن روز همراه است. داستان بسیار با وضعیت فعلی کشور آمریکا مطابقت می‌کند. تماشای فیلم آسان نیست اما باید دیدش.(100 از 100)
جو مورگنسترن(وال استریت جورنال): «دیترویت» به لحاظ دراماتیک بی رحمانه و به لحاظ احساسی شوک دهنده است و داستانی نو را از تاریخی پرآشوب به تصویر درمی‌آورد و نوری محزون‌کننده بر وضعیت پرآشوب فعلی آمریکا می‌تاباند.(100 از 100)
مایک لاسال(سانفرانسیسکو کرونیکل):«دیترویت» فیلمی است که شما را خشمگین می‌سازد. طراحی شده تا عصبانی‌تان کند. فیلم هیچ کاری برای تلطیف کردن این ضربه انجام نمی‌دهد و دروغین کاری نمی‌کند تا روحیه‌تان بهتر بشود. چیزی در این صداقت وجود دارد که شگفت‌انگیز است. دیترویت فیلم سختی است اما ارزشمند است، هرلحظه‌اش با ارزش است.(100 از 100)
اووئن گلایبرمن(ورایتی):در بهترین حالت فیلم‌های درام لیبرال که به مسائل نژادی در آمریکا می‌پردازند، انسان‌دوستی و دیدگاه خود را مطرح می‌کنند. راحت می‌توان ادعا کرد زمانی که هالیوود به ما تصویری از تراژدی نژادپرستانه و بی‌عدالتی ارایه می‌دهد، احتمالا داستانی از امید و ارتقای روحیه خواهد بود، تمثیلی از تاریکی اخلاقی که به نور می‌رسد. اما وقتی شما «دیترویت» ساخته کاترین بیگلو، درامی ملتهب و تاثیرگذار را تماشا می‌کنید، وارد حیطه‌ای می‌شوید که فضلیت‌های اخلاقی خوشایند دیگر کاربردی ندارند. «دیترویت» یک درام آسوده درباره اعتراض اجتماعی نیست. بیشتر به یک کابوس تاریخی شبانه ترس‌آور می‌ماند. کابوسی که نمی‌توانید خود را از آن جدا کنید. کاترین بیگلو که با فیلمنامه‌ای از همکار دائمی‌ش مارک بوآل فیلم را ساخته، پانارومایی پرانرژی و پرآشوب از نژادپرستی در آمریکا خلق کرده که گویی در لحظه همه چیز برملا می‌شود و این قدرت فیلم است. ما درس‌های پرمعنی و کوچک نمی‌بینیم بلکه مردمی با انگیزه را تماشا می‌کنیم که گرفتار موقعیتی غیرممکن شده‌اند و در این موقعیت باید نشان بدهند کی هستند.(100 از 100)
کلودیا پوئیگ(د رپ):«دیترویت» اصالت و ریشه در تاریخ دارد که به سبک دقیق سینما واریته‌ای کاترین بیگلو داستانش را منتقل می‌نماید و تماشاگر را به درون حوادث سخت می‌برد. کاترین بیگلو استاد مدیریت حس تعلیق و آمیختن حساسیت ها با شم ژورنالیستی در جزیئات است.(91 از 100)
پیتر تراورس(رولینگ استونز):«دیترویت» یک شاهکار است که گذشته را نقب می‌زند تا آیینه‌ای تاریک به روی نژادپرستی سیستماتیک نگه دارد که هنوز این نژادپرستی سیستماتیک در آمریکا احساس می‌شود.(88 از 100)
پیتر بردشاو(گاردین):«دیترویت» فیلمی جنجالی و مغموم کننده است. شاید تک نقش آفرینی جذاب نداشته باشد که احتمالا تماشاگر از فیلم می‌خواهد اما پیوستگی وهیجان دارد و کاترین بیگلو با پیدا کردن داستان در دل موسیقی گروه «دراماتیکز» انسانیت را در میانه غم و اندوه خلق می‌کند. (80 از 100)
تیم گریرسون(اسکرین): فیلم کاترین بیگلو در تقریبا دو ساعت و نیم تلاش می‌کند تصویری مشخص از تراژدی ارائه بدهد و عشق او به ارائه اطلاعات در تک تک نماها گاهی از اوقات به یک ماجرای بی‌تمرکز و گسترده منتهی می‌شود. در دیترویت بازیگرانی مانند جان بویگا و جیسون میچل به ندرت فرصتی برای عرض اندام دارند. اما این انتقادها در قبال فیلمی معترض که شکیبایی برای چنین دقت‌هایی نداشته جزئی احساس می‌شوند.(80 از 100)
جیمز براردینلی(ریل‌ویوز):دیترویت علی‌رغم نقاط ضعفش جذاب و عمیقا آزاردهنده است. عناصر تریلر و ترس دیترویت اثرگذار است، چون تا حدودی لااقل ریشه در واقعیت دارد. (75 از 100)
ترجمه و تلخیص:ارغوان اشتری
منبع:متاکریتیک و ویکیپدیا
