در میان انیمیشن‌های ژاپنی، آکیرا به عنوان اثری پیشگام در مباحث سبک‌شناسی مطرح می‌شود. این فیلم به کارگردانی کاتسوهیرو اوتومو[1] که خود در سال 1982 به نوشتن مانگای[2] آن پرداخت، اغلب به عنوان شاهکار سینمای سایبرپانک[3] مورد ستایش قرار می‌گیرد و تاثیرات بسیاری بر آثار پس از خود، چه در ژاپن و چه در سینمای غرب گذاشته است. این فیلم لایه‌های عمیق‌تری از فضای فرهنگی و اجتماعی دوره خود، بخصوص وضعیت حاکم در ژاپن پس از جنگ جهانی دوم را در خود جای داده است. با تحلیل زندگی اوتومو و زمینه‌های اجتماعی و تاریخی ژاپن پس از جنگ، می‌توان مشاهده کرد که چگونه تجربیات شخصی او، به‌ویژه بزرگ شدن در زمان جنگ سرد و رشد سریع و گیج کننده‌ی اقتصادی ژاپن، بخش زیادی از روایات و مضامین فیلم را شکل داده است.

پارتنوپه همچون فیلم‌های پیشین سورنتینو نمایشی تعمداً پر زرق و برق از سکس و تجمل است  که در کنار هم آزاردهنده‌اند و هم به شکلی نامعمول اغواکننده. از همان صحنه آغازین که به پارتنوپه‌ی نوزاد کالسکه‌ای از ورسای هدیه داده می‌شود، احساسی از جهانی ماورایی در فیلم جاری می‌گردد که با پن‌هایی نرم، کلوزآپ‌هایی نظربازانه و نوازش‌های فرمی سوررئالیستی برجسته می‌شود.

نمایش از سه زن متهم به قتل می‌گوید که سرگذشت هر یک از آنها مو به مو (تنها با اندک تغییری در جزئیات)، در فیلم‌های مستند متعددی که به ماجرای هر یک از آنها پرداخته بود، پیشتر روایت شده و از زبان شخصیت‌های واقعی که این نمایش با الهام از آنها ساخته شده، نقل می‌گردد. از این منظر، نمایش منهای اجرای مؤثر بازیگران در برخی لحظات، تکرار مکرّرات است و گویی قرار است تنها آمیزه‌ای از اشک و آه و اندوه به روایت هر یک از شخصیت‌ها افزوده شود. 

حضور، تأثیر و نقشِ نویسنده/ روشنفکر در سه اثرِ شاخصِ رادی از پشتِ شیشه‌ها (1345)، منجی در صبحِ نمناک (1358) و کاکتوس (1380) و فرجامِ تراژیکِ‌شان در سه دهه‌ی مهم در تاریخِ ایران برایم سوآل‌برانگیزتر و بدیع‌تر از انبوهِ نقدها و تحلیل‌هایی درباره‌ی رادی و آثارش است. این‌که مخاطب از این شخصیتِ تکرارشونده‌ی سرخورده و منزوی که سریال‌وار با اسامی، موقعیت و خاستگاهِ اجتماعیِ متفاوت ولی با ایدئولوژیِ یکسان و برابر، چه اندیشه، همدلی و یا کنشِ پویایی را باید دریافت و آیا این دریافت به تأثیرگذاری نقش بر تفکرِ مخاطب و بسطِ آرمان‌هایش منجر می‌شود و یا بالعکس، این شخصیت است که از جامعه ضدّ روشنفکر و مخالفِ خردورزی و آگاهی تأثیر می‌پذیرد، عقب می‌کشد و در خودفرورفته و ناامید به حریمِ امن و بسته‌اش (اتاقِ کاری که مدام مجلّل‌تر و مجزّاتر از قبلی‌ها می‌شود) پناه می‌برد، خود جای تفحص و تحقیق دارد.

بالش من در شب به من خیره می شودخالی مثل سنگ قبر؛هرگز گمان نبردم که چنین تلخ باشدتنها بودنو نه گفتن به آرامیدن در...

«جمشید غروب» رمان گرافیکی دو جلدی است که دوران افول پادشاهی جمشید را به تصویر می‌کشد و پایان این مجموعه به شروع انیمیشن سینمایی «آخرین داستان» پیوند می‌خورد.

اما با وجود اینکه ممکن است کتاب‌ها به ما جای پایی برای برون رفت از سرگردانی در هستی و پادزهری برای تنهایی وجودی‌مان به ارمغان آورند، اما تناقض زندگی در این است که هیچ مثال، هیچ حکمت مشابه، هیچ خرد عاریتی، جایگزینی برای خود زندگی نیست. داستان زندگی ما فقط در صفحه خالی زندگی خودمان نوشته شده است، ذخیره خرد ما فقط در حقیقت عمیق تجربه خودمان یافت می‌شود.

رمان مشهور زندگی واقعی سیاستین نایت که اولین اثر انگلیسی‌زبان ولادیمیر ناباکوف نویسنده شهیر روس است، با ویراست جدید توسط انتشارات نیلا تجدید چاپ شد. این رمان که توسط امید نیک‌فرجام ترجمه شده، همراه با تحلیلی از مایکل هـ . بِنگَل منتشر شده است که دریچه‌ای مفید و روشنگر برای درک بهتر این اثر چندلایه، پیچیده و جذاب است.

بالش من در شب به من خیره می شودخالی مثل سنگ قبر؛هرگز گمان نبردم که چنین تلخ باشدتنها بودنو نه گفتن به آرامیدن در...

برخی از منتقدین معتقدند که سبک وی در نقاشی به پیروی از مکتب فراواقع‌گرایی (سورئالیسم) است.اما خود او و تعدادی از متخصصان بر این عقیده اند که درودی،سبک خاص خودش را دارد. مناظر غالب در آثار درودی بیشتر حاشیه کویر و گلهایی‌ست خاص با دیوارهایی شیشه‌ای و افق که به آثار وی فضایی خاص و عمیق بخشیده‌است.

زبانشناسی تاریخی نشان می‏دهد که زبان می‏تواند دچار تحول شود و این تحول بیش از همه در واژگان اتفاق می‏افتد. تغییرات اجتماعی-سیاسی عمده‏ای چون انقلاب، جنگ و … از عوامل این تحول هستند. این مقاله در جستجوی تحول معنایی صرفاً یک واژه است: مطرب. این واژه به دلیل پیوندی که میان موسیقی و نمایش ایجاد می‏کند نقشِ مهمی در بررسی‏ های تاریخی این دو حوزه ایفا می‏کند. گرچه روشن است که هیچ زمان قطعی برای تحولِ معنای یک واژه وجود ندارد اما سیر آن قابل بررسی است. در مورد این واژۀ به‌خصوص نیز دوره‏ های مؤثر تاریخی و اوضاعِ فرهنگی موردِ بررسی قرار گرفته است. بررسی این تغییر و تحول، می‏تواند موجب توجه مجدد به ارزش‏های موجود در این خرده‏ فرهنگ و بازیابی آن ارزش‏ها و ایجاد شرایط استفاده از امکانات بالقوۀ آن شود.

آلبوم Backxwash شامل کارهای خلاقی بر اساس آثاری از گروه هایی چون لد زپلین و بلک سبت ساخته شده است. از نکات جالب توجه این آلبوم یک تراک آن است که از فیلم «کله‌پاک‌کن» ساخته معروفِ سوررئالِ دیوید لینچ الهام گرفته است.