درامانقد-تئاتر: «نقاشی اشر» به کارگردانی فریبرز کریمی که این روزها در تالار قشقایی تئاتر شهر به صحنه می رود یک کمدی سیاه اما پر انرژی با مجموعه ای از ایده های فانتزی و کودکانه است که در اغلب موارد به موقعیت هایی خشن و پر تنش منتهی می شوند. ایده های اجرایی بیشتر شبیه به قراردادهای انیمیشن است و حتی منطقی که بر رخدادهای نمایشنامه حاکم است از همین فانتزی سیاه و در عین حال کودکانه بر می آید. در رویارویی با این نمایش نباید انتظار شخصیت پردازی به شیوه مرسوم با منطقی رئالیستی را داشته باشیم. شخصیتها بیشتر شبیه کاریکاتور هستند دفرمه، بی روان و اغلب تخت و احمق. رخدادهای نمایش بیشتر از آنکه حاصل یکدیگر باشند محصول منطقی هستند که بر اثر حاکم است؛ منطقی دیوانه وار و هیجانی. برای لذت بردن از چنین نمایشی باید با تخیل سرخوش و بازیگوش آن ارتباط برقرار کرد و نمایش را بر اساس ادعا و قراردادهایی که خود پایه گذاری می کند سنجید و در نهایت انتظار چیزی بیشتر یا فراتر از یک نمایش جذاب از آن نداشت.
«نقاشی اشر» درباره یک خانواده عجیب و شلوغ است، سه برادر ناتنی با نامهای آرام، فِرِدی و سپاس با مادر خود که در حقیقت تنها مادر واقعی سپاس است زندگی می کنند. پیدا کردن اتفاقی یک نسخه ی اصل از یکی از نقاشی های موریس اِشِر نقاش شاخص هلندی توسط آرام که از قضا نقاش مورد علاقه اش نیز هست مجموعه ای از رخدادهای غیر قابل پیش بینی و موقعیت های غریب، خشن و البته خنده دار را سبب می شود. رخدادهایی که تنش های نهفته درون این خانواده ناجور را به نهایت می رساند و اعمال افراد درون آن را مدام جنون آمیز تر و غریب تر می کند.
در این نمایش هیچ چیز جز مجموعه ای از اتفاقات سرنوشت آدمها را نمی سازد. انگار که آدمها درون انیمیشن پلنگ صورتی یا تام و جری یا میکی موس زندگی می کنند. همان منطق پوچ، رها و سرگرم کننده با خشونت مزین شده و درام «نقاشی اشر» را سبب شده است.
محمد حسین معارف نمایشنامه را بر اساس نمایشنامه «ستوان آینیشمور» نوشته مارتین مک دونا نوشته است. با وجود اینکه عناصر نمایشنامه های مک دونا و منطق حاکم بر آنها در نمایش تعدیل شده است، اما همچنان بهترین راهنما برای درک و همراهی با دنیای نمایشِ نقاشی اشر است. مهمترین خصوصیت آثار مک دونا خلق موقعیت های کمیک با خشونتی افسار گسیخته و احساساتی کودکانه است و اینجا در نقاشی اشر نیز همین عناصر به اثر فرم بخشیده است.
نقاشی اشر نمایشی با طراوت و جوان است با صحنه ای شسته رفته، میزانسنهایی فکر شده و بازی هایی بسیار خوب که تجربه ای دلپذیر و سرگرم کننده را به وجود آورده اند.
